سرائیکی افسانوی نثر
سرائیکی لوک قصّہ
لکھوجینویں پوری دنیا دی قوماں دے لوک ادب وچ لوک قصے ملدن۔ اینویں سرائیکی لوک ادب وچ لوک قصے پاتے ویندن تے ایہ قصے سرائیکی تاریخ، تہذیب تے ثقافت دی نمائندگی کریندن۔ سرائیکی وسیب وچ لوک قصیاں دی روایت ٻہوں قدیم ہے۔ لوک قصے تجربے، تخیل، تجسس تے مشاہدے دا خوبصورت نمونہ ہوندن۔ سرائیکی وسیب دے قصے سادگی، بے ساختگی، وسیب نال ڳوڑھے ڳانڈھے، دلچسپ واقعات، مبالغہ آرائی زبان دے ورتارے، دلچسپ قصے دی ابتداء دی وجہ نال ٻہوں مقبول ہن۔
تفصیل کِیتے ݙیکھو:
سرائیکی افسانہ
لکھوافسانہ اینجھی کہاݨی کوں آکھیا ویندے جیڑھی مختصر، چسولی اتے رنگورنگی حیاتی دے کہیں پُکھ کوں نشابر کرے، جیندے وچ کردار گھٹ ہوون مگر حقیقی ڄاپن۔ وحدت تاثر افسانے دی خاصیت ہوندی ہے۔
تفصیل کِیتے ݙیکھو:
سرائیکی ناول
لکھوسرائیکی نثر دا ٻہوں وݙا حصہ ناول تے مشتمل ہے۔ ناول دی صنف اردو زبان وچ انگریزی دے توسط نال تے وت اردو کنوں سرائیکی وچ آئی۔ سرائیکی نثر نگار ابتداء وچ قصے، کہاݨیاں لکھدے رہیے بعد وچ ناول دو متوجہ تھئے۔
تفصیل کِیتے ݙیکھو:
سرائیکی ڈراما
لکھواصطلاحی معنی وچ ڈراما توں مراد اینجھی کہاݨی ہے جینکوں اسٹیج اُتے کرداراں دی مدد نال پیش کیتا ویندے۔ ڈرامے وچ انسان دی دلچسپی دا اندازہ انہاں ناٹک، سوانگ توں لایا ونڄ سڳدیے۔ جیڑھے جو زمانہ قدیم وچ یونان تے وادیٔ سندھ ہندوستان وچ مختلف مذہبی تہواراں اُتے رسماں یا لوکاں کوں تفریح کیتے پیش کیتے ویندے ہن۔ انہاں وچوں کجھ مِلدیاں رلدیاں شکلاں اڄ وی شادی خوشی دے مواقع اُتے بھانڈاں، نقلیاں تے رہَس دی صورت وچ ݙسدین۔ تہوں آکھیا ونڄ سڳدے جو ایہ ہک اینجھی صنف ہے جیڑھی جو ابتداء کنوں گھن تے عہدِ حاضر تک مختلف شکلاں وچ پیش کیتی ویندی پئی ہے۔ انسانی حیاتی دے واقعات کوں تحریر دے دائرے وچ گھن آوݨ کوں کہاݨی آکھیا ویندے۔ کہاݨی تے ڈرامے دا تعلق ٻہوں ڳوڑھا ہے۔[١]
تفصیل کِیتے ݙیکھو:
حوالہ جات
لکھو- ↑ از: سئیں ڈاکٹر خالد اقبال۔ تحقیقی مقالہ۔
ٻاہرلے جوڑ
لکھو- ڈاکٹر خالد اقبال صیب دی لائبریری دا ٻِیا مواد ۔ ۔ ۔ ۔ ۔۔ ۔ ۔ ۔ ۔