پاکستانی زباناں دا لسانی اشتراک

پاکستانی زباناں اچ لسانی اشتراک زباناں دا ہکو جیہاں ہووݨ اظہر حسن الشمس ہے۔

اَساݙے مُلخ پاکستان وِچ ٻولے، لِکّھے اَتے پڑھے ون٘ڄݨ آلیاں ٻولیاں / زباناں جین٘ویں اردو، پشتو، سرائیکی، سندھی، پنجابی، ڄٹکی، پوٹھوہاری، ہندکو، بلوچی، کشمیری اَتے ٻئے زباناں وِچ ہِک لسانی اشتراک پاتا وین٘دا ہِے۔ اَتے اِیں پاروں اِنّھاں ٻولیاں دے مضامین / لوک ادب تے ادبی سرمائے دا ہِک توں ٻئی ٻولی وِچ ٻولی وٹار کِیتا وین٘دا ہِے۔

لسانی اشتراک            

لکھو

پاکستانی زباناں اچ لسانی اشتراک زباناں دا ہکو جیہاں ہووݨ اظہر حسن الشمس ہے۔ ایندے علاوہ اے سبھے پاکستانی زباناں آپݨی علیٰحدہ سنڄاݨ وی رکھیندیاں ہن پر نحوی مساخت تلفظ تے ذخیرہ الفاظ اچ وی اشتراک دی وجہ کنوں انہاں دا ڳوڑھا تے گھاٹا رشتہ وی ہے اردو کیونجو اساݙی قومی زبان ہے قومی زبان اچ تخلیقی تھیوݨ آلے ادبی شاہکاراں دا ݙوجھیاں زباناں دی طراں سرائیکی زبان نے وی اثر گدا ہے تے سرائیکی زبان اچ تخلیق تھیوݨ آلے تخلیقی ادب دا اردو زبان اچ وی ترجمہ تھیا ہے۔

’’ایویں ادبی حوالے نال سرائیکی نے اردو دے اثرات وی قبول کیتے تے کئی صنفاں اچ اردو دے وسیلے نال سرائیکی وچ آئیاں ہن البتہ سرائیکی کتاباں دے اردو زبان اچ ترجمے دی روایت نے زور پکڑا ہے۔ امام بخش شیروی دے باغ وبہار دے منظوم ترجمے دی مثال ݙتی ونڄ سڳدی ہے۔ ‘‘(۱۷)[١]

سرائیکی اتے اردو دا اشتراک

لکھو

سرائیکی زبان توں اردو زبان اچ ترجمے دی رفتار ٻہوں سست ہے پر حوصلہ افزاء ہے ضرورت ایں ڳالھ دی ہے جو ایں ڳالھ دا جائزہ گدا ونڄے جو سرائیکی زبان توں اردو زبان وچ ترجمے دے محرکات کیا ہن۔

"اردو تے سرائیکی زباناں کیوں جو ٻہوں نیڑے ہن تے ول سرائیکی زبان تے اردو دی تشکیل وچ وی حصہ پاتا ایں کیتے ݙونہاں زباناں دے احساس شرکت نے آپت اچ میل جول دے لسانی رشتے کوں ٻیا وی زیادہ مضبوط کیتا ایہا وجہ ہے جو سرائیکی نے اردو زبان وچ ترجمے دے ضمن وچ نسبتاً زیادہ آسانی مل سڳی ہے۔ ‘‘[٢]

اردو تے سرائیکی زبان وچ جیڑھا گھاٹا تہذیبی، ثقافتی، سماجی، ادبی، لسانی رشتے موجود ہن انہاں دی آپتی خوشبو ہک فطری کشش دا تے ترجمے دا سوّب ہے۔ ایہا وجہ ہے جو ٻہوں سارے معروف شاعر ادیب جنہاں دی مادری زبان سرائیکی ہے پر او آپݨی مادری زبان دے نال نال اردو زبان وچ وی تخلیقی اظہار کریندے پئین ایویں او ݙونہاں زباناں سرائیکی تے اردو اچ تخلیقی اظہار دے حوالے نال جذباتی تے روحانی ہم آہنگی فکر دا پورا احساس رکھیندے ہن۔[٣]

ٻِیا ݙیکھو

لکھو

حوالہ جات

لکھو
  1. ڈاکٹر سجاد حیدر پرویز، اردو اور سرائیکی کے باہم تراجم، ملتان :سرائیکی ادبی بورڈ (رجسٹرڈ)، مئی ۲۰۰۱ء، ص: ۵۳
  2. پروفیسر شوکت مغل، قدیم اردو کی لغت اور سرائیکی زبان، ملتان، سرائیکی اشاعتی ادارہ، ۱۹۸۷ء، ص: ۱۱، ۱۰
  3. از: سئیں ڈاکٹر خالد اقبال۔ تحقیقی مقالہ۔

۔ ۔ ۔ ۔ ۔