لکھ پال روہی دا کِردار
جِین٘ویں ہر خِطّے اَتے دیس دے اپݨے اپݨے لوک ادب وِچ اپݨے اپݨے لوک کہاݨیاں ہون٘دِن اُون٘ویں اِی سرائیکی وسیب دے لوک ادب وِچ وی ٻہوں سارے لوک کہاݨیاں موجود ہِن۔ اِنّھاں لوک کہاݨیاں[١] دے کردار وی اپݨی مثال آپ ہِن اَتے ہر کردار دا تعلّق وسیب نال تکڑا ہون٘دے تہُوں اُنّھاں کرداراں کُوں بعد وِچ لوک کردار بݨا ݙتّا وین٘دا ہِے اَتے اُوں علاقے اَتے زبان دے اکھاݨ، محاورے، اَتے ضربُ المثل وِچ وی اُنّھاں کرداراں کُوں ٻہوں اہمیّت حاصل ہون٘دی ہِے۔
خوجہ فرید سئیں آکھے:
"کھا ساڳ پُسّی دی پنڑی، نِبھ وین٘دے وقت سکھرے
اُتھ در منداں دے دیرے جِتھ کرڑ کنڈا بوئی ڈھیرے۔"
ساڳ پُسّی کھاوݨ والا ہِک نِین٘گر انگریز دے زمانے وِچ ڈاکے مرین٘دا ہا، سرکار دے مال گودام لُٹ گِھن٘دا ہا، چلدی ریل ڳاݙی دے مال ݙَبّے کَپ گِھن٘دا ہا تے مال جنڳلیں وِچ سَٹ ݙین٘دا ہا۔ چلدی ڳاݙی تے چڑھ وی وین٘دا ہا اَتے لہہ وی اَمدا ہا، ݙاڈھا بہادر، سخی تے دلیر ہا، لُٹ دا سارا مال غریبیں کُوں نسری منکا، بِدام، گھیو، شکراں تے میوے کھوین٘دا ہا، اَتے ونّووَن دے چیزیں دے مزّے کروین٘دا ہا، پر خود پُسّی دا ساڳ کھمدا ہا، روہی دے رہݨ والا ہا، اپݨے آپ کُوں فخر نال "ریاستی" اَکھوین٘دا ہا اَتے ݙاکے مار، مال ونڈا وہا کر تے اپݨے علاقے روہی ول وین٘دا ہا۔ جݙاں اُو فوت تھی ڳیا تاں ریاست بہاول پور دے ہر گھر وِچ وین تے سوڳ ہا، لوک ہِک ٻئے دے ڳل لڳ لڳ تے رون٘دے پئے ہَن اَتے آکھدے پے ہَن۔ "لکھ مرے ہا پر لکھ پال نہ مرے ہا"۔ وسیب دے اُوں سخی حریّت پسند دا ناں ہئی موسیٰ اَتے لوک اُوکُوں "موسیٰ لکھ پال" آکھدے ہَن۔[٢]
ٻیا ݙیکھو
لکھوحوالہ جات
لکھو- ↑ از: لائبریری سئیں ڈاکٹر خالد اقبال۔
- ↑ از: ظہور دھریجہ، ناں کتاب: سرائیکی وسیب، چھپَّݨ دا ویلا: نومبر 2003ء اتے 2013ء، چھاپہ خانہ: جھوک پرنٹرز ملتان۔
ٻاہرلے جوڑ
لکھو- سئیں ظہور دھریجہ دا تعارف اُردو زبان وِچ۔۔ ۔۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔