لوک کہاݨیاں

2۔(لاوارث)

از۔ مہرین فاطمہ

اے کیا ظلم اے؟۔ دھیاں لاوارث تے سوتر وارث ہن

میݙی دھی چپ کر بولیسوں تاں رل ویسوں

اماں! اے کوڑے پرچے بنڑوائی ودن ابا انہاں کوں زمین کینی ݙتی اے فراڈ نال کم کیتی ودن

میݙی دھی لاوارث ہیں اگوں پچھوں کون اے اپݨاں۔ اللّٰہ کرے کوئی لاوارث نہ ہوے

ݙو دھیاں بختو تے حسینہ کوں فاطمہ مائی ڳل لاتے روندی ٻیٹھی ہئی۔ چاچے رسول بخش کوں موئے   اڄاں مہینہ کینا تھیا ہا۔ ایندے سوتریں آکھیا جو  رسول بخش زمین ساݙے ناں کرتے ݙتی ڳے

صرف گھر آلی زمین کینی ویچی باقی ساری زمین ساکوں ݙتی ڳے۔ اَتے  ویسے وی سوتر حق دار ہوندن قانونی طور تے وی۔

بختو-رو-تے-آکھیا

تے-دھیاں حق دار کینی ہوندیاں پیو دیاں،

ابا دھی اے گھر تیݙا اے تساں رہو اساݙے سوتر دیاں دھیاں ہو ساݙیاں دھیاں ہو۔

ݙاڈھی قدر کیتے وے سوتر دے دھیاں دی۔ لاوارث جوہیں

ہک شام ماسی فاطمہ، بختو تے حسینہ کوں گھن تے ڳئی۔ ݙاہ سال تھی ڳئین خدا ڄاݨے کتھاں اے زندہ وی ہن یا مک ڳئین۔ ہاں پر چاچے رسول بخش دی زمین سمیت ایندے سوتریں دیاں سب ویک گئین۔ انہاں دیاں اولاداں کوئی نشئی تھی ڳئین کوئی چور بنڑ ڳئین۔