کشمیری زنانیاں دی اَواز اُتے لوک شاعری

کشمیر دے اندر دنیا دے بد ترین تے کالے کرتوتاں دا کھیݙ جاری ہے۔ بھارتی فوج دے ہتھوں نت ݙیہاڑے اینجھے بدنما اَتے بے حیائی کنوں بھرپور واقعات سامݨے آندے راہندن۔ جیندے نال انسانیت دا سر شرم کنوں نِو ویندے۔ کشمیری فوج دی بے غیرتی دی انتہا اتے کشمیری مسلماناں دا جذبۂ غیرت اتے انتقام بھڑک پووݨ فطری ڳالھ ہے۔ اِت پاروں اسلام دے سپاہی اتے مِلت دے محافظ نہتے ، گولہ بارود دے ڈھیر نال ٹکرا ویندن۔ اینجھے واقعات دی ترجمانی کریندے ہوئے مشتاق سبقت نے ہک سرائیکی لوک نظم "کشمیری چھوہِر دا خط" وچ بھارتی فوج دے ہتھوں پائمال تھیوݨ والی ہک کشمیری چھوہر دے خط کوں موضوع بݨائے۔ او لکھدن:

ہئی تہجد دا ویلھا میکوں یاد ہے ، ظلم بے حد تے بے سرا تھی ڳیا

کہیں دیاں بے کفن لاشاں اتھارُل ڳیا، کہیں دا اتے سر سُوا تھی ڳیا

پتر کافر داپی کے شراباں، اتھاں میݙے مدِمقابل ولا تھی ڳیا

شرم آند ے میکوں، کیاݙ ساواں تیکوں، نال ہمشیر تیݙی دے کیا تھی ڳیا

یاد اتنا ہے فجریں دی بانگیں ویلے، میݙے سارے بدن کوں ٹھمبھیندے رہیے

سر تو بوچھݨ لہا، پیریںگھنگھر ٻدھا، مارکوڑے تے کوڑانچیندے رہیے

ایہو چھیکڑی تے ہتھ ٻدھ کے میں اَکھیندی پئی آں

تیݙیاں تُر تُر کے راہیں بھلیند یاں کھڑین

میݙا ویر تو کشمیر آسیں کݙاں

تیݙیاں بھیݨیں تیکوں اتھ سݙیندیاں کھڑین [١]

ترجمہ:       میکوں یاد ہے جو تہجد دے ویلے میݙے اُتے ٻہوں ظلم کیتا ڳیا۔ کہیں دیاں بے کفن لاشاں پائمال تھیاں تے کہیں دے سر وچ (مِٹی) خاک پے ڳئی۔ کافردا پُتر (فوجی) شراب پی میݙے سامݨے آکھڑا۔ ایندے بعد میکوں شرم آندی ہے جو کینویں بیان کراں، جو تیݙی بھیݨ نال کیا تھیا۔ میکوں ایہ وی یاد ہے جو او آذانِ فجر دا وقت ہا تے او ظالم (بھارتی فوجی) میݙے جسم کوں داغ لیندے پئے ہن۔ وَت اُنھاں میݙے سر دے بوچھݨ کوں ٹکڑے ٹکرے کر ݙتا۔ میݙے پیراں وچ گھنگھرو ٻدھے ڳئے تے چانٹے مار مار تے نچویندے رہیے۔ میں ہتھ جوڑتے ایئہ چھیکڑی سنیہا تہاݙے تئیں پُچیندی پئی ہاں جو، اتھاں کشمیر وچ تہاݙیاں بھیݨیں انتظار وچ ہن۔ میݙے ویر(بھرا) کݙاں اَساݙی مدد کوں آسِن؟ آئو تہاݙیاں بھیݨیں تہاکوں سݙ مریندیاں پئیں۔

کشمیر دھرتی، پاکستانیاں دے دلاں دی دھڑکن ہے۔ ہر پاکستانی پُر امید ہے جو ہک نہ ہک ݙینہہ سڑدا ہویا کشمیر وَت وَلا سرسبز اَتے شاداب نظر آسی تے کشمیر پاکستان دا صوبہ ہوسی۔ انشاء اللہ ۔

انہاں رَت روندیاں تِریمتِیں / زنانیاں دیاں آوازاں، آپݨے پیاریاں دی نوحہ خوانی دی بجائے، آپݨیاں دی شہادتاں اُتے فخر کریسن۔ بقول کریم بخش خیالی دے:

دل مسلم دا ہے کشمیر

بݨسے پاکستان آخیر

ڳیا کشمیر جو سارا ھل اے

سبزہ زارڳیا سب جل اے

ڳیا ہر شے دا روپ بدل اے

ݙیہاں راتیں ظلم ظلھ اے

مرڳن کئی بھیݨیں دے اِتھ ویر

دل مسلم دا ہے کشمیر [٢]

ترجمہ:       کشمیر مسلمان دے دل وچ آباد ہے ، چھیکڑایہ پاکستان دا حصہ بݨسی۔ کشمیر دی موجودہ صورت حال ایہ ہے جو سارا کشمیر اُتھل پُتھل ہے۔ ساول سڑ سواہ تھئی ہے۔ کہیں شئے دی اصل صورت باقی کوئنی۔ ہر ویلھے ظلم ستم دا کھیݙ جاری ہے تے کئی بھیݨیں دے بھرا موت دے منہ وچ لڳے ڳئین۔وَت وی کشمیر دی تڑپ کوں اَساݙے دلاں توں کوئی کڈھ نیں سڳیا۔ ایہ کشمیر مسلماناں دے دل وچ آباد ہے۔[٣][٤]

ٻِیا ݙیکھو

لکھو

حوالہ جات

لکھو
  1. مشتاق سبقت، کھیڈ قلندر دی، ملتان، اسامہ پبلشرز، ۱۹۹۵ ء،ص:۹۸۰
  2. کریم بخش خیالی، کشمیر، سرائیکی لوک نظم، مشمولہ گودڑی وچ لعل، مرتب دلنور نور پوری جند پیر کال (لیاقت پور) دلچسپ سرائیکی سنگت، ۱۹۹۶ء، ص :۱۱۹
  3. از: ڈاکٹر صدیق ملک۔ ڳول پھرول لِکّھت: "سرائیکی لوک شاعری وِچ کشمیر دی تڑپ"۔ ریسرچ جنرل "نڳال-1" (سرائیکی)۔ سرائیکی ایریا سٹڈی سنٹر، بہاء الدین زکریا یونیورسٹی ملتان ٢٠٢٠ء تُوں چَھپّے ہوئے تُوں آرکائیو تِھیا ہویا۔
  4. از: سئیں ڈاکٹر خالد اقبال۔ لائبریری۔

ٻاہرلے جوڑ

لکھو