سرائیکی وسیب وِچ پَڳ

جِین٘ویں ہر خِطّے اَتے دیس دے اپݨے اپݨے لوک ویس وِچ ہون٘دِن اُون٘ویں اِی سرائیکی وسیب دے وی اپݨے لوک ویس ہِن جِنّھاں دی عزّت تے تکریم وسیبیاں کِیتے ٻہوں وَدھ اہمیّت رکھین٘دی ہِے۔ سرائیکی وسیب دے لوکاں دی شان / عزّت تے وݙائی او اپݨی پڳ کُوں سمجھین٘دِن اَتے پڳ نال کہِیں وی قِسم دا مذاخ اُور نئیں برداشت کر سڳدے اِین٘دی ہِک جِین٘دی ڄاڳدی مثال اساکُوں سرائیکی لوک کہاݨیاں وِچ وی مِلدی ہِے۔

ریاست بہاولپور دے ہِک سوہݨے شہر خان پور وِچ ہِک محلّہ ٹھٹھاراں ہِے، اِیں محلّے وِچ وݙّے محنتی تے کاریگر ٹھٹھار رہن٘دے ہِن، اے لوک کُٹ دے کٹورے بݨین٘دے ہَن، انّھاں دے بݨیے ہوئے کٹورے دِلّی تے ولائت تئیں مشہور ہَن، اُنّھاں دی وجّہ تُوں خان پور دا ناں خانپور کٹورہ مشہور تِھیا۔ محلّہ ٹھٹھاراں دے ٹھٹھاریں دا کاروبار ڈاڈھا چمکیا ہویا ہا، پیسہ پا ڈھیر ہون٘دا ہا، لوک اپݨی روائت دے پکّے، بھلے مانس تے سادمرادے ہَن، پا پیسے والے لوک چِٹّی چادر چِٹّا چولا اَتے کئی گز دی اُچّی پڳ پین٘دے ہَن۔ انگریز دا دور ہا، خانپور (جیڑھا پہلے ضلع ہا) دا وݙٓا افسر پڳ والے لوکیں نال مزاخاں کرین٘دا ہا، اَتے کہیں ویلے پڳ کُوں ہنٹر نال چھیڑݨ دی کوشِت کرین٘دا ہا، ہِک ݙین٘ھ انگریز افسر اپݨی گھوڑی تے ہوا خوری تے وین٘دا پِیا ہا، چوک وِچ اُچّے قد، سوہݨی شِکّل اَتے اُچّی پڳ والا بندہ نظر آیا تاں اپݨے تَلھڑ نال پڳ کُوں تلٌّے لہا ماریا، پڳ دار ہِک کِیتی نہ ٻئی انگریز افسر دے مُن٘ھ تے بَھنّی دَوری دا ٹھیٻر مار تے اُون٘دا مُن٘ھ بَھن ݙِتّا۔ کیس وائسرائے تئیں ڳیا پر کُجھ نہ بݨیا، اُوں عزّت مند سرائیکی پڳ دار دا ناں ہا موسیٰ ٹھٹھار۔ اَڄ قوم کُوں موسیٰ ٹھٹھار جئیں غیرت ون٘د پتریں دی ضرورت اے۔[١]

ٻیا ݙیکھو

لکھو

حوالہ جات

لکھو
  1. از: ظہور دھریجہ، ناں کتاب: سرائیکی وسیب، چھپَّݨ دا ویلا: نومبر 2003ء اتے 2013ء، چھاپہ خانہ: جھوک پرنٹرز ملتان۔

ٻاہرلے جوڑ

لکھو