سرائیکی وسیب دی ثقافت تے دانشور

کہیں وی قوم دی سُنجاݨ ‘اوندے ثقافتی رویاں دی صورت اِچ نشابر تھیندی اے۔ دانشور ‘اپݨی زبان تے اپݨی شناخت کوں نتار کے ایں طرانویں پیش کریندے جو زبان تے ثقافت (ݙوہائیں) آپݨے مُکھ مہاندرے نال ‘اپݨا اثر وی ݙکھیندن تے آپنی سنجان وِی کرویندن۔ اپݨی تہذیب تے ثقافت نال جُڑت ‘دراصل انسان کوں اوندی شناخت عطا کریندی اے ۔ بندہ اپݨی تاریخ دا مطالعہ کر ‘ تے وسیب اِچ اپݨے مقام دا تعین خود کریندے۔ او عہدِ حاضر دا مطالعہ ‘ اپݨے تاریخی پس منظر اِچ کریندے ۔ اتھائیں ‘اوکوں اپݨی عظمت دا احساس تھیندے ۔ اوندی اپݨی مٹی تے ماء دھرتی نال جُڑت ودھدی اے۔ ’’ایہو او مقام اے ‘ جتھوں مقامیت توں لافانیت جنم گھندی اے۔

اُنھاں دیاں لوک نظماں کنگھی (ص۔357) ‘ تھی نئیں سڳدا (ص۔263)‘ پردے آلے پردہ کرو (ص۔263)‘ وانگو واݨی(ص۔240) ‘ کہیں شئے دے کُھنج ونڄݨ دا ‘ واضح ثبوت ہِن ۔ کنگھی‘ والیں کوں سُوہݨپ عطا کریندی ہے ۔

ساݙے اندر رنگ وِسر ڳئی

ٻانہیں چا تے ونگ وِسر ڳئی

اُنھاںدی شاعری ‘ ایں اندری اندر دے خوف کوں مار تے اپݨا سفر کریندی ہے ۔ اَتے بالآخر او اپݨے اندر اتنی قوت پیدا کر گھندی ہے جو او نظم ’’لوڑھی‘‘ اِچ واضح طور تے آہدن جو:

ہُݨ اسمان دا کئی اَن داتا

ساݙے راہ تیں

آس اواندھے نہ پیا ٻدھے

ہُݨ کُئی دھرتی واس اساݙا

ساݙے منہ تے

چُپ دی چھاب نہ ݙیوے

ٻیا ݙیکھو

• اشو لال فقیر دی لوک شاعری

• رفعت عباس دی سرائیکی لوک شاعری

• جہانگیر مخلص دی لوک شاعری

• چولستان دی لوک شاعری دی اَواز

• ارشاد تونسوی دی لوک شاعری

ٻاہرلے جوڑ

• ڈاکٹر خالد اقبال صیب دی لائبریری دا ٻِیا مواد۔ ۔ ۔ ۔