آ چُݨوں رَل یار سرائیکی لوک گیت

تعارف

"آ چُݨوں رَل یار" اَساݙی مٹّھی تے پیاری سرائیکی زبان دے عظیم لوک ادب دے شاعر سئیں حضرت خواجہ غلام فرید دی مشہور کافی ہِے۔ اِیں ساری کافی وِچ پِیلھُوں چُݨݨ، خاص طور تے رَل تے پِیلھُوں چُݨݨ دا ذکر مِلدے۔

ڳائیکی دا حوالہ

اِیں کافی کُوں سرائیکی وسیب دے ٻہوں سارے گلوکاریں اپݨی اپݨی دِھر تے اپݨی طرز نال چسّاں گِھن گِھن تے ڳائے اے لوک کافی زبان زدِ عام ہووݨ دی وجّہ تُوں شہرت دوام دا درجہ حاصل کر چُکّی اے۔

ترجمہ اَتے تشریح دی روائت

مختلف ادیبیں تے دانشوریں اپݨے اپݨے عِلم تے اپݨے انداز موجب اِیں لوک کافی دا ترجمہ تے تشریح کِیتی اے، ابتدائی طور تے اسلامی سلطنت بہاول پور دے وݙّے جج محمد اکبر خان بہاولپوری (جِنّھاں پُوری اسلامی دُنیا وِچ قادیانیں کُوں کافر قرار ݙیوݨ دا فیصلہ سبھ تُوں پہلا) اِسلامی تاریخ دے حوالے نال ترجمہ کِیتا جیڑھا جو بہاولپور دے ادبی رسالے "العزیز" وِچ مارچ تے مئی ١٩٤٢ء دے شماریں وِچ چَھپّیا ہئی۔ کُجھ ٻئے لکھاریاں اِیں لوک کافی دا ترجمہ تصوّف دے رنگ وِچ کرݨ دی کوشِت کِیتی پر حقّی تے سچّی ڳالھ اے ہِے جو "آ چُݨوں رَل یار" وِچ خواجہ فرید اپݨی مٹّی اپݨی دھرتی تے اپݨے وسیب دے نال نال انسان دوستی دے عالمگیر جذبے دی ڳالھ کِیتی اے۔

کافی دے لوک اشعار

آ چُݨوں رَل یار

پِیلُھوں پکّیاں نی وے

حوراں پریاں ٹولے ٹولے

حسن دیاں ہِیلاں برہوں دے جھولے

راتیں ٹھڈیاں ٹھار

ڳوئلیں تتیاں نی وے

تشریح

اِیں لوک کافی دے اِیں بند وِچ خواجہ فرید روہی دے ماحول دی منظر کشی کِیتی اے تے روہی کُوں بہشت دا نمونہ بݨا تے آکھیے جو اِتّھاں حُوراں تے پریاں ٹولیں دی صورت وِچ موجود اِن اتے اپݨے حُسن دی ہیل نال راتیں کُوں ٹھڈا ٹھار تے برہوں دے جھولے نال ڳوئلیں کوں تتّا تے گرم کرین٘دیاں نظر اَمدِن، دوستو! ہیل ایجھا پیارا لوّظ اے جِین٘دا مترادف بادِ نسیم وی نی تِھی سڳدا ڄیکر ڳالھ صرف ہِیل تے کرین٘دے رہوں تاں ورقے اِتھائیں مُک ویسِن۔^[١]