ڈاکٹر مزمل حسین
ݙاکٹر مزمل حسین سرائیکی دے دانشور تے لکھاری ہن۔[١] انہاں دا ایہ قصہ پڑھو۔
پہلا آدمی
لکھوپروفیسر وقار تے سمیرا دی عمراں وِچ وَݙا فرق ہئی۔سمیرا یاھرویں جماعت اِچ پڑھدی ہا ،جݙاں جو پروفیسر وقار ڈھلدی عمراں دا بندہ ہئی اُوندی جماعت ءِ چ اردو پڑھاونٹر آیا۔پروفیسر وقار ہک اعلی استاد ، نقاد، شاعر تے دانشور تے طور تے یکے وَسیب ائچ اپݨی سنجانݨرکھینداہئی، وَلا اُوندے لیکچر ݙیونٹر دا اَندازوِی طلبا ء کو ں اُوندا گرویدا کر کے اپݨا بݨا گھندا ہا ۔چہرے تے وَݙیاں وَݙیاں غزالی اَکھیں تے بھاری بھاری مچھاں اَوندی وَجاہت کیتے کافی ہن ۔سمیرا ہک مذہبی گھرانے دِی ذہین چھوکری پر وَݙی شریر سٹوݙنٹ ہا ۔وقار صاحب کلاس وِچ داخل تھئے تاں اوں نے اَپݨی دوست اقرا کو اِشارہ کیتا اتے اگلے ݙِینھ دفتر اچوں وقار صاحب دا نمبر گھن کے مس کالاں دا سلسلہ شروع کرݙِتا ۔وقار صاحب نے اِنہاں کو روٹین دا عمل سمجھیا ۔۔۔سمیرا اپݨیں اِیں پروفیسر کوں طرحاں طرحاں دے سوال پچھ کے گالھ کرنٹر دے بہانے گلیندی ہائی ۔وقار صاحب شفیق استا د دی کار جواب ݙے کے اپݨا فرض پورا کریندے رہے ،پرسمیر اہک عجیب کیفیت دا شکار ہائی ۔اُوکوں رات ݙینھ دا سکون نہ رہیا تے او یَکا ݙینھ سائیں وقار دے پیریݙ دا اِنتظار اِچ رَاہونٹر لگ پائی ۔اقرا تے اُوندیاں بائیاں یکیاں سہیلیاں اُوکوں روز ݙانٹ پلا کے سمجھیندیاں راہیاں جو اوغلط پئی کریندی ہے ۔سر وَݙی عمر دے شادی شدہ مرد ہن اتے توں اُوندے نکے بال جیݙی ہیں اے نہ کر ، سمیرا نے ہک نہ منی ۔
ہر وِیلے دِیاں مس کالاں نے سر وقار کُو ں بہوں پریشان کیتا ، لیکچر دے دوران ، تے وَل رات گئے تو ݨیں ،مختلف نمبراں تو مس کالاں نے وقار کوں ذہنی مریض بݨا چھوڑیا ۔پر ہک گالھ انہاں کوں سوچن تے مجبور کرݙتا جوہݨ کلاس دیاں چھوہریں اوکوں عجیب وغریب نظراں نال ݙھدیاں ہن ، خاص طور تے سمیرا دے سوالاں دا انداز وِی کجھ مختلف تھیندا ویندا ہے،پر اُوں اِیکوں اپݨاں وہم سمجھیا تے اپݨی توجہ بئے پاسے کر گدی ۔
ہک ݙھلدی رات نویں نمبر توں ہک کال آئی ۔آن کرݨتے ہک جوان نسوانی آواز اِچ ہیلو تھائی، جی کوݨ۔۔۔؟سر! میں فیصل آباد اچوں بلیندی پائی ہاں ، تساں کہڑے شہر اچوں بلیندے پئے ہو۔۔۔۔۔؟کال غلطی نال مل گئی ہے پر ہک درخواست ہے۔جی بولو۔۔۔؟سر وقار سوال کیتا۔میں ہک کلہی تے نماݨی طالبہ ہاں ،اَج میݙی سالگرہ ہے (اوں ویلے بارہ وَجݨ آلے ہن )ہݨیں ݙیٹ بدلسی تاں میکوں وِش تاں کر چھڑائے ،میکوں وِش کرݨ آلا وی کوئی نی ۔جی ضرور! وقار صاحب آکھ کے فون بند کرچھوڑیا ،پر وِش نہ کیتی ۔تاریخ بدلݨ دِی کجھ دیر بعد وَل آواز نمودار تھئی تاں وقار صاحب نے ݙانٹدے ہوئے آکھیا ! بی بی تساں کیں بئے بندے کوں کال کر گھنائے ،میکوں تنگ نہ کرو،پر او بضد رہی پلیز پلیز دی رٹ نال بار بار کالاں آندیاں راہیاں ۔آخر تنگ آکے وقار صاحب آکھیا! تساں پی ٹی سی ایل توں کال کرو،آواز ٹھیک نی آندی پائی ۔ہݨ الجھن نال شک وی پووَݨ لگ گیا جو اے کوئی سازش نہ ہووے۔۔۔۔۔ہݨ کالاں تے مس کالاں دا سلسلہ رک گیا تے وقار صاحب سکھ دا ساہ گدا۔پر کجھ ݙینھ بعد نویں نمبر توں ول کال آئی تا ں اوہو سالگرہ آلی چھوکری ہئی۔۔۔۔ہاں ول کیا ہے ؟میݙی جان چھوڑناں ہݨ۔۔۔۔۔۔سر! میں اَج معافی منگݨ تے تہاکوں سچ ݙسݨ کیتے کال کیتی ہے ،میکوں اُمید ہے جو تساں ناراض نہ تھیسو تے میکوں معاف کرچھڑیسو ۔بغیر سٹاپ توں او بلیندی رہی تے نال اے ݙسا چھوڑیوس جو او اُنہاں دی کلاس سٹوݙنٹ سمیرا ہے ، تے اُنہاں نال پیار کریندی ہے ۔وَٹ نان سنس ؟ وقار صاحب غصے تے حیرانی نال جواب ݙتا ۔نال اِی سمیرا نے اپݨیں گزشتہ رویے دا احوال ݙسیا تے نال معافی منگی ۔بس !!!بہوں تھی گئی اے ، آئندہ کال نہ کریں نی تاں میں تیݙے گھر ݙسا ݙیساں ۔ اپݨیں تے میݙی عمراں تاں ݙیکھ ، اے رویہ ٹھیک نی۔پر سمیرا پݨیں ہَٹ دی پکی ہئی ،نمبر بدل بدل کے کال کریندی راہی بلکہ ہݨ غضب اے کرݨ لگ پائی جو ہر مہینے ݙاک دے ذریعے گفٹ وی بھیجݨلگݨ لگی ۔ذہین اتنی ہا جو اُوں ہک ہک کر کے سر وقار دے یکے دوستاں دے نمبر وی حاصل کرگدے نال وقار صاحب دے یکے معمولات تے مصروفیت دا وِی پتا لا گدا۔اُوکوں اے وِی پتا ہائی جو سر کہڑے ویلے گھر اِچ ہوندن اتے کہڑے ویلے کالج آندن تے ویندن ۔ہک ݙینھ تاں سمیرا نے حد اِی کر چھوڑی ،تے اپݨیں سر دے گھر پجھ گئی ۔ کال بیل وَجی تاں سر خود گیٹ تے آئے ،کیوں جو اُوں ویلے او گھر اچ کلھے ہن ۔ گیٹ کھلیا تاں سکتے دی حالت ءِ چ جامد تھی گئے ۔۔۔۔۔او سمیرا توں ؟جی سر! میں ۔۔۔۔۔تے نال ای اندر آگئی ۔سر وقار نے ݙرائنگ روم کھولیا تے اُوکوں باھوݨ دا شارہ کیتا ۔سمیرا نے اپݨاں سکارف تلے کیتا تاں وِچوں ہک معصو م صورت بالڑی دا چہرہ نکل آیا ، نال ای سمیرا رووݨ لگ پئی تے اپݨیں معصوم جذبات دا اظہار کرݨ لگی۔۔۔۔۔وقار صاحب حیرانی تے پریشانی نال سبھو کجھ سݨدا رہیا ۔ول سمجھاوَݨ دے انداز اِچ اُوکوں وضاحت وی کیتی پر سمیرا زورازوری اپݨیں استاد دے دل اچ جاہ بݨاوَݨدی کوشش جاری رکھی۔۔۔۔۔ اچھا اچھا ٹھیک ہے ، سچیسوں ،توں ہݨ وَنج ، تیݙا آوݨ مناسب نی ۔۔۔۔۔۔وقار صاحب جان چھڑاوَݨ دِی کیتی پر سمیرا وَنجݨ دا ناں نہ گدا تے بیٹھی رہی ۔ آخر سر نے اُوکوں آکھیا ٹھیک ہے سمیرا ! میں تیݙی محبت دا احترام کریساں ۔میکوں احترام نی تساں چاہیدے او بس ۔۔۔۔سمیرا ݙوٹوک آکھیا۔پر اے کیویں ممکن ہے ، ہک طوفان آویسی ،لوک تے ساݙے خاندان کیا آکھیسن ۔۔۔۔۔۔۔؟سر نے جواب ݙتا۔بس میکوں نی پتا ، میکوں تہاݙے نال عشق ہے ،میں تہاݙے بغیر نی رہ سگدی ، سمیرا بلیندی راہی ۔۔۔۔۔آخر چلی گئی ۔ول تاں اے ہک معمول بݨ گیا ، سمیرا اکثر سرَ وقار دے گھر آوِیندی ہائی اتے ہݨ سر وقار وی اوندی ضرورت محسوس کرݨ لگے ۔کجھ عرصہ تاں اے سلسلہ جاری رہیا ول اچانک سمیرا غائب تھی گئی تے کجھ ݙینھ انتظار کرݨ توں بعد سر وقار دی زندگی معمول تے آگئی ،تے سمیرا دے واقعے کو ں ہک جذباتی چھوکری دی جذباتیت سمجھ کے اپݨیں توجہ اپݨے مطالعے آلے پاسے لاگدی ۔۔۔۔۔پر کجھ ݙینھ بعد ہک واری ول سمیرا دی کال آگئی ،پر ہݨ اوندا لہجہ تے رویہ بدلا ہویا ہائی ۔او سمیرا ! کتھاں رہ گئی ہاویں ؟ اوں مرجھائے ہوئے انداز اِچ آکھیا ! سائیں میݙی شادی تھی گئی ہے تے اج میں تہاکوں ہک منت کرݨی ہے، جو میکوں بھل وَنجو تے میݙے نال کوئی رابطہ وی نہ کرائے ۔بس ہݨ کہاݨی ختم سمجھو۔۔۔۔۔۔۔جی اچھا سمیرا !اللہ تیکوں سکھی رکھے تے وَسدی راہویں ،کال منقطع تھی گئی تے وقار صاحب کو ں اپݨے دوست الیاس دی اے گالھ یاد آگئی ،جو عورتاں اپݨی پہلی محبت کݙاہیں وی نی بھلدیاں ۔۔۔۔۔۔اَج سمیرا دی بدلدی صورت حال تے لہجے نے الیاس کو ں جواب ݙیوݨ دا پورا پورا موقع ݙے ݙتا ۔ایں پاروں اُوں نے پہلی فرصت اچ الیاس کوں فاتحانہ انداز اچ کال کر کے سمیرا دی یکی کہاݨی سݨا چھوڑی ،پر الیاس دا اَج وی ایہو تھیسز ہئی جو عورتاں اپݨی پہلی محبت کو ں اپݨے ݙاج آلی کار عزیز رکھیندیاں ہن ۔
سمیرا دی ایں کہاݨی کوں کئی سال گزر گئے ۔وقار کݙاہیں کݙاہیں اوندا ذکر کر کے کھل پوندا ہائی جو یار اے عورتاں وی عجیب ہوندیاں ہن ، پیار دے سلسلے شروع کر کے خود ای چھوڑ ݙیندیاں ہن ،ول پلٹ کے بھوالی وی نی پیندیاں ۔اُوندا اج وِی اے خیال ہائی جو عورتاں ہووݨ یا مرد ، ݙوہیں تے پیار دا دورہ عارضی ہوندے ،پر اِیندا دوست الیاس اج وی اپݨے مؤ قف تے قائم ہائی، جو عورتاں بس ہکو مرد نال پیار کریندیاں ہن تے اُوکوں عمر بھر نی بھلدیاں ۔وقار آدھا ہئی میں مردے دم توڑیں اے گالھ نہ منیساں ۔۔۔۔اچھا ہک ݙینھ تیکوں یقین آوِیسی ۔الیاس اے آکھ کے گالھ مکا چھڑیندا ہائی ۔۔۔۔۔۔
پروفیسر وقار کوں قتل کرݙتا گئے ۔۔۔۔۔۔۔۔الیاس کیتے اے المناک تے حیران کن خبر ہئی ۔اوندا پیار ایار، بے ضرر،باکردار تے شفیق استاد کوں کیویں بے دردی نال ماریا گیا ہے۔۔۔۔۔۔ ؟اے سوال الیاس سمیت یکے شہر دے لوکاں دے دل تے دماغ تے چھایا ہویا ہئی ۔قاتل کوݨ ہے ۔۔۔۔؟اتے اُوں ایݙے وَݙے بندے کوں قتل کیوں کیتے ۔۔۔۔۔؟ اے معمہ قائم رہیا۔۔۔۔۔۔۔قاتل بئے شہر دا وسینک ہائی اتے کئی ݙینھاں تو وقار دی تاک اچ ہئی ۔ اُوں خود اِی تھاݨے اچ پیش تھی کرائیں اعتراف جرم کرگدا تے نال ای آلہ قتل وی جمع کرا ݙتا ۔میݙیا نال گالھ مہاڑ کریندے ہوئے اوں آکھیا جو اے غیرت دے ناں دا قتل ہے ،تے اوں بہوں مجبور تھی کرائیں اے قتل کیتا ہے ۔۔۔۔۔پر پروفیسر وقار دی زندگی اچ تاں کوئی وی غیر محرم عورت نہ ہئی ۔قاتل نے آسمان دو ݙیٹھا اتے بغیر کیں جواب توں قیدیاں آلی گاݙی اِچ بہہ گیا ۔وقار بارے قاتل دے وکیل کوئی ثبوت نہ ݙے سگے ،تے عدالت نے وقار دا قتل ہک ظالمانہ فعل قرار ݙیندے ہوئے قاتل کوں سزائے موت دا اعلان کرݙِتا ۔۔۔۔۔۔۔پھاسی توں پہلے قاتل اپݨی آخری خواہش اچ اے خواہش ظاہر کیتی جو اوندے وݙے پتر ’’وقار‘‘دا ناں بدل چھڑائے ۔۔۔۔۔۔۔الیاس وقار دی پہلی برسی تے جݙاں اُوندی قبر تے فاتحے کیتے گیا تاں، اتھاں سمیرا پہلے کنوں موجود ہائی ۔۔