(لکھت: پروفیسر محمد صدیق ملک....اسلام آباد)

سئیں غلام عباس غمگین ؔ ضلع بہاول پور دے مشہور قصبہ نور پور نورنگا دے نینگر بخت اتے فخر ہِن، طبعیتاً فقیر ہِن ۔ انہاں دی کتاب ’’ہنجھ دا ماتم‘‘ ڈُٖکھ ، درد، کشالے، ٻاݨ تراݨ دا مجموعہ ھے۔ اینکوں پڑھ تے معلوم تھیندے جو غلام عباس غمگینؔ عزم ہمت ، جوش جذبہ تے محبت دے اسیر ہِن۔ آپ وسیب دیاں سچیاں جذبیاں دے ترجمان ہِن ،و سیب دا حُسن تے سنگار ہِن۔ وسیبی رنگاں ، رواجاں ، خوشیاں ، غمیاں ، رسماں ،ریتاں دا اظہار ہِن۔ ٻالاں ،نینگراں ،بُٖڈھڑیاں دی زبان ہِن۔ جھڑ ، مینہہ ، کھِمن،گاج اتے دھرتی دی شان ہِن۔ غمگین سئیں سرائیکی زبان دیاں رڳاں اچ گردش کریندا سچا خون ہِن۔ اِنھاں دے کلام وچ اللہ تے اوندے رسول دا شان وی ھے، سچے تے لافانی دین دا بیان وی ھے۔اسلامی طور طریقے احیاء اتے ضابطیاں دی تڑپ وی ھے ۔

قومی بے حِسی بے راہ روی دا ارمان وی ھے۔اِنھاں دے کلام وچ امیرویں ٹھاٹھ تے موج وی ھے۔ غریب دی عزت دے لیر کتیراں بوچھݨ دا عکس وی ھے۔ اتے پیروراݨے سردی وچ ݙکدے کنبدے اتے گرمی وچ گنجی ککری تلے اوکھے ساہ گھِندے ٻال دی فریاد وی ھے۔ انہاں دے کلام وچ صاحبِ اقتدار لوکاں دے گُنگے ٻوڑے ، پیروں منڈے اتے ہتھوں ٹُنڈے ہووݨ دا احساس وی ھے۔ اِنھاں دے کلام وچ دھاں وی ھے فریاد وی ھے اکھیں دے اندھیاں اڳوں رووݨ وی ھے۔ اِنھاں دے کلام وچ وسیب دے بے حِس بے تڑپ اتے مُردہ عقل لوکاں اَتے اُنھاں دی سوچ کوں جڳاوݨ اتے راہ تے لاوݨ دا احساس وی ھے۔ اِنھاں دے کلام وچ سوجھلا وی ھے صاف سُتھرا رستہ وی ھے ۔ پاندھی دا دِل ٻدھواوݨ دی جُرأت تے ہمت وی ھے۔ انھاں دے کلام وچ ہر او حیلہ اتے ترلہ ھے جیڑھا جو انسان کوں انسانیت دی معراج تے پُچاوݨ دا سبب ھے۔ میں دُعا کرینداں جو اللہ تعالیٰ اساݙی قوم کوں مذہبی ، روحانی تے جسمانی سکون بخشے اتے غلام عباس غمگین ؔ دے کلام وچ زور تے ہمت عطا کرے۔آمین

حوالے

لکھو