حضرت عمر بن خطاب رضی اللہ عنہ

عمر بن خطاب (عربی: أبو حفص عمر بن الخطاب العدوي القریشي) ملقب بہ فاروق (پیدائش: 586ء تا 590ء دے درمیان مکہ وچ- وفات: 6 نومبر، 644ء مدینہ وچ) ابو بکر صدیق دے بعد مسلماناں دے ݙوجھے خلیفہ راشد، محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے خسر تے تاریخ اسلام دی اہم ترین شخصیات وچوں ہک ہن۔ عمر بن خطاب ، عشرہ مبشرہ وچوں ہن، انہاں دا شمار علما و زاہدین صحابہ وچ تھیندا ہئی۔ حضرت ابو بکر صدیق دی وفات دے بعد 23 اگست سنہ 634ء مطابق 22 جمادی الثانی سنہ 13ھ کوں مسند خلافت سنبھالی۔ عمر بن خطاب ہک باعظمت، انصاف پسند تے عادل حکمران مشہور ہن، انہاں دی عدالت وچ مسلم و غیر مسلم ݙوہاں کوں یکساں انصاف ملدا ہوندا ہئی۔ عمر بن خطاب دا ایہ عدل و انصاف انتہائی مشہور تھیا تے انہاں دے لقب فاروق دی دیگر وجوہ تسمیہ وچوں ہک وجہ ایہ وی بݨی۔

دور خلافت

حضرت عمر بن خطاب، ہجری تقویم دے بانی ہن، انہاں دے دور خلافت وچ عراق، مصر، لیبیا، سرزمین شام، ایران، خراسان، مشرقی اناطولیہ، جنوبی آرمینیا تے سجستان فتح تھی کے مملکت اسلامی وچ شامل تھئے تے ایندا رقبہ ٻاویہہ لکھ اکونجاہ ہزار تے تریہہ (22,51,030) مربع میل تے پھیل ڳیا۔ عمر بن خطاب ہی دے دور خلافت وچ پہلی مرتبہ یروشلم فتح تھیا، ایں طرح ساسانی سلطنت دا مکمل رقبہ تے بازنطینی سلطنت دا تقریباً تہائی حصہ اسلامی سلطنت دے زیر نگین آ ڳیا۔ حضرت عمر بن خطاب نے جیں مہارت، شجاعت تے عسکری صلاحیت نال ساسانی سلطنت دی مکمل شہنشاہیت کوں ݙو سال توں وی گھٹ عرصے وچ زیر کر گھدا، نیز اپݨی سلطنت و حدود سلطنت دا انتظام، رعایا دی جملہ ضروریات دی نگہداشت تے دیگر امور سلطنت کوں جیں خوش اسلوبی تے مہارت و ذمہ داری دے نال نبھایا اوہ انہاں دی عبقریت دی دلیل ہے۔