ام الدرداء الصغریٰ

اُمُّ الدَّرْدَاءِ الصُّغْرَی تابعیہ ہَن۔ اُم الدرداء الصغریٰ سَتویں صدی عیسوی دے وِچالے وِچ دمشق وِچ مہان٘درے درجے دی فقیہہ ہَن۔ اُوہ مَسِیت دے مردانہ حِصّے وِچ درس ݙین٘دے ہون٘دے ہَن۔ اُوہ یتیم ہَن اَتے ابو درداء دی کفالت وِچ اُوہ مرداں دے نال صلوٰۃ ادا کرین٘دے ہَن، بالغ تِھیوݨ دے بعد زنانیاں دے نال پڑھݨ شروع کِیتی، اُوہ حدیث اَتے فقہ دی اُستانی بݨے اَتے مَسِیت دے مردانہ وِچ درس ݙِتّا۔

اُمُّ الدَّرْداء الصُّغْرٰی اِنّھاں دا ناں ہجیمہ ہِے اَتے کُجھ نے جہیمہ بنت فلان الوصابیہ لِکّھیا ہِے ہجیمہ بنت حییّ الاوصابیہ قبیلہ حمیر توں ہَن۔۔اُم الدرداء اِیہ ݙو زنانیاں دی کنیّت ہِے ݙون٘ہائیں ابو درداء صحابی دی ذالیں ہِن، پہلی کُبریٰ جیڑھے صحابیہ ہِن خیرہ ناں، ݙُوجھی صُغریٰ تابعیہ ثقہ فقیہ مجتہدہ رواۃ صحاح ستہ وِچ ہِن ہجیمہ اِنّھاں دا ناں ہئی۔

فضل تے کمال

ابن عبد البر لکھین٘دے ہِن، "اُوہ (اُمّ درداء صغریٰ) وݙّی عاقلہ اَتے فاضہ اتے رائے آلے ہَن"۔ ٻیا "ٻہوں عابدہ تے زاہدہ ہَن"۔

پیغمبر اسلام (حضرت محمدِ مصطفیٰ صلی اللہ علیہ و آلہٖ و سلم) اَتے ابو درداء تُوں کُجھ حدیثاں روائت کِیتیاں ہِن۔ اِنّھاں دے شگِرد میمون بن مہران ہِن، جِنّھاں سماعت اُتّے جمہور دا ساجھ ہِے، حافط ابنِ عبد البر نے کُجھ ٻئے راویاں دے ناں وی لِکّھے ہِن، جاں جو اِیہ تَکڑی غلطی ہِے کیوں جو اِنّھاں وِچُوں کہِیں نے اُم الدرداء دا زمانہ نئیں پایا۔

معاویہ بن ابی سفیان نے ام درداء صغریٰ (ہجیمہ الوصابیہ) کُوں شادی دا پیغام بھیڄیا تاں اُنّھاں نے اِنّھاں دے نال شادی تُوں انکار کر ݙِتّا، اُم الدرداء نے آکھیا میں ابو الدرداء کُوں فرمین٘دے ہوئے سُݨیا ہئی جو "حضرت محمدِ مصطفیٰ صلی اللہ علیہ و آلہٖ و سلم نے فرمایا: "تِریمت اپݨے اَخِیرلے پئے دے نال ہوسی اَتے مَیں ابو الدرداء دے بدلے وِچ کہِیں ٻئے کُوں نئیں چاہن٘دی"۔

وفات

اُم الدرداء الصغریٰ ٨١ ہجری وِچ جھوک لݙا ڳئی ہَن۔