ݙیواں لولی سوہݨے لال کوں (مضمون)

،،،،،،ڈیواں لُولی سوھنڑے لال کوں،،،،

کڈھائیں تاں اے پندھ مُکسی کڈھائیں تاں اے چھالے ِپھس کے گنڈھیں بنڑسن ساڈی قسمت ءچ کنڈے سدا نہ رھسن ساڈے زھن ءچ لگا زنگ کڈھائیں تاں لہسی ساڈے پیریں لگے نائل آخر تُرٹسن ساڈے ہتھیں دی ہتھکڑی کُلھسی ساڈی گونگی زبان الیسی اساں بغیر سہارے دے ٹُرنڑ سکھسوں ہک بے دے مونڈھے نال مونڈھا رلا کے ہک جُٹ تھیسوں نہ کوئ پارٹی ھوسی نہ سردار تیں پیر و مرشد گدی نشین وڈیرا ہوسی اساں چنمبا پاء کے آپڑیں وسوں آپ کریسوں ایھو خواب جگائ رکھدے آس دا ڈیوا بلدا کھڑے ایکوں انھائیں لاریں دا تیل پائ رکھداں ہک ڈینھ آسی جڈاں میڈی سرائیکی دھرتی ءچ راھنڑا آلا غلامی دی کمزور رسی کوں تروڑ کے آپکوں سُنجڑیسی ایں اج تک سہارے گولیئن آپ کوں نسی گولیا وقتی سہارے دھوکہ ہوندن انھائیں دوکھیں دیوچ آپکوں خانہ بدوش بنڑا کھڑائس ، متاں کڈھائیں اکھ جھمکاوے تیں خیال آوس وستی ءچ شھر ءچ جیکوں کوئ نہ سُنجانڑدا ھووے اوکوں اُوپرا یعنی اجنبی سمجھا ویندے تیں اجنبی بندے دی کوئ اوقات نیں ھوندی صرف بالیں دا کھیڈاوا ہوندے.

کجھ بندے اکھیں بھال کے نندر کریندن ڈیکھنڑ آلے کوں لگدے جاگدا پئے لیکن ھوندا نندر ھے ساکوں ایھا نندر کریندیں صدی تھیونڑ آلی ھے، مترائ ماء دی بے ڈھنگی بے سُری لُولی تیں سمنڑ آلے لُوکو اے لُولی نیں پلوتے ہن لُولی مادری زبان ءچ چنگی لگدی ھے بھلا سندھی پنجابی تے پشتو دی لُولی ساکوں کتھاں سمجھ آندی ھے انھیں دی لُولی تے واہ واہ کرکے اکھیں نُوٹنڑ بھالنڑ آلے بھاگ وندو اکھیں بھالو بھاگ کھسیج گئے وے ، کہیں دے گھر مہمان ونج تھیندو سکون دی نندر سونے دے پلنگ تیں نیں آندی ساری رات پاسے مریندیں گُزردی ھے گھر دے تُرٹے کھٹڑے تیں سکون نال سمنڑ آلیں کوں سنیہا ڈیو تھاڈا تے تُرٹے کھٹڑے دا رشتہ خون ءچ شامل ھے کنڈ کوں پتہ ھوندے اُو تُرٹے کھٹرے کوں گلکڑی پاء کے سمدی ھے تہوں سکون دا سمدے ھاؤ وائے اوپرے پلنگیں تیں سمنڑ چھوڑو کوئ تھاڈے واسطے پشاور کراچی لاہور توں نیں آونڑا جڈاں لاشاں آپڑیاں آپ چئیندو ول زندگی کوں کیوں نہوے چاء سگدے ،،،،جمیل حیدری،،،