یاسؔر بزدار دی شاعری،پورھیت رمضان آرائیں

سجھ تےدَھرتی لکھو

میݙےوَس ہووے،مَیں ہوواں جُھڑ

وَل وَس پُوواں تیݙےنیناں تے

میݙے وَس ہووے مَیں ہوواں دل دِل دَھڑکاں

تیݙےسینے وچ میݙے وَس ہووے

ہوواں وَݨجارا وَل ویچاں دِل

تیݙی ڳلیاں وچ میݙےوَس ہووے

ہوواں بُلبل میں وَل ڳاوݨ پیاردے ڳاواں مَیں

میݙےوَس ہووے

ہوواں سِجھ وانگوں وَل چمکاں اپݨی دھرتی تے

سانول تُوں میں سئےوَرہیاں تُوں تریہہ دےمارئیے

پِھردوں وان٘گ حُسینؑ

ساݙا شہر ءِ کربل وانگوں

جِتھاں سَب یزید

میݙی وَستی ہَرکوئی قیدی

کوئی ءِ اپݨی روح دا قیدی

کوئی ءِ اپݨی دِل دا قیدی

کوئی ءِ اپݨی سوچ دا قیدی

میں وی قیدی

کیوں جو حق دا ڳاوݨ ڳَمداں

حق انصاف دے رستے ٹُرداں

کیوں جو وَکھری سوچ سوچین٘داں

عاشؔق وانگے،بُھٹو وانگے

جیرھے لِکھدِن کالے پُھل

تے

کوجھے موسم

میݙا جُرم ءِ میݙی سوچ ءِ

پَکھیّں وانگے

ہَرکوئی چاہن٘دے

میݙی سوچ کُوں

قیدی جوڑݨ

جے کرمیݙیاں سوچاں مَرڳیاں

وَل کیا تِھیسی؟

بُھٹو مَرسی

عاشؔق مَرسی