ڳالھی اماں

میں اماں ابے دا ھکو پُتر حامی،اماں ابے دی کُل جائیداد ، میں، تیں ھک بکری ھئ، میں جڈاں شعور ءچ آیاں ابے کوں کھٹڑے تیں بیٹھا تیں اماں پتہ نیں کتھاں سارا ڈینھ رہ ویندی ھئ، اے میکوں اج وی یاد ھے جڈاں شام کوں گھر ولدی ھئ اوندے بوچھنڑ ءچ ابے تیں میڈے واسطے روٹی ضرور ھوندی ھئ، کڈھائیں بوچھنڑ دی کھئیں چُنڈ ءچ پیسے بدھی ودی ھوندی ھئ، انھیں پیسیں وچوں میکوں وی کجھ ڈے کے آکھے ھا ونج میڈا لال شئے گھن آ، میں جڈاں شئے گھن کے گھر ولدا ھم اماں ابے کوں غسل ڈیوا کے دھوتے ھوئے کپڑے پوائ بیٹھی ھوندی ھئ.

ابا معزور ھا جیندی وجہ توں ٹر پھر ناہ سگدا، میں اکثر اماں توں پچھدا ھم اماں میڈے چاچے مامے کیوں کائینی، اماں کھل کے گھر دو اشارہ کریندی ھئ تیں آھدی ھئ میڈا پتر اینجھے گھریں ءچ چاچے مامے نیں ھوندے، میکوں ککھ سمجھ نہی آندی، خیر وقت گزردا گیاء میں وی میٹرک کر گھدی، اللہ اللہ کر کے، میڈی ھک محکمے ءچ نوکری لگ گئ اُو چنگے ویلھے ھن، نوکری دے بعد اماں کوں میڈے گھوٹ بنڑنڑ دی خواہش جاگ پئ، ھک ادھ سال ءچ میں شادی کر گھدی، میڈی گھر آلی واقعی سوھنڑی ھئ اماں جیویں آھدی ھئ چندر تیں سجھ دی جُوڑی ھے، میں گھر آلی نال بہوں زیادہ پیار کرنڑ لگ گیاں ایں پیار ءچ میں سب توں، پہلے نوکری چھوڑی، ابے کوں میڈی نوکری چھوڑنڑ دا ارمان اینجھاں لگا کہ اوں دنیاں چھوڑ ڈتی، گھر ءچ اساں ترائے بندے ول بچے، بُکھے ڈیڈھ کوں، پالنڑ واسطے میں ولا محنت مزدوری تیں لگ گیاں، گھر جڈاں ولدا ھم بس ذال نال خوش نہال ھوندا ھم، اماں، نال بہوں گھٹ الا بول ھوندا ھا، ہک ڈینھ میں توجہ نال اماں دو ڈیٹھے میکوں اینویں لگے جیویں اماں یکدم بُڈھڑی تھی گئ ھووے، میڈا اندازہ صیح نکھتے جو کجھ ڈینھ دے بعد اماں، دے کمرے ءچوں کھگھنڑ دا آلا آندا ھا، یا وت آپڑیں نال آپ الیندی پئ راھندی ھئ، میں گھر آلی دی گال تیں یقین کر گھدا کہ اماں گالھی تھی گئ ھے، ڈو چار ڈینھ دے بعد گھر آلی کنیں پُچھے اماں نیں نظردی پئ کتھاں ھے، اوکوں وی پتہ کائینا، میں جڈاں اماں، دے کوٹھے ءچ گیاں اماں فوت تھی چُکی ھئ، پتہ نیں کتنے ڈیینھ دی بُکھی ھئ، یا بیمار ھئ.