گَنجُو لیلا
گَنجُو لیلا
ہک ہئی گنجو لیلا او ݙاڈھا چنگا تے بختاں آلاہئی ماء پیو دا آکھا منینداہئی تے گھر دے سارے کم کار کریندا ہئی۔گنجو لیلے دی ہک نانی ہئی ڄیڑھی ٻئی وستی اچ راھندی ہئی۔ہک ݙینہہ گنجو لیلے آپݨی ماء کوں آکھا”امڑی امڑی میں نانی دے گھر وینداں او میکوں ٻہوں یاد آندی ہے“
گنجو لیلے دی ماء اوکوں آکھا ”ہالے توں نکا ہیں تے ٻیا نانی دے گھر دے رستے اچ جنگل پوندے اوں جنگل اچ ٻہوں وݙے وݙے زناور ہن،ڄیڑھے تیکوں کھا ویسن“
گنجو لیلے ضد چا کیتی اوں آکھا ”میں تاں ضرور نانی دے گھر ویساں“
ماء آکھا”ڄیکر توں ویندا وی ہیں تاں خیال نال ون٘ڄیں“
گنجو لیلا اپݨی نانی دے گھر دو ٹر پیا۔گنجو لیلا ڄیویں جنگل وڑا اڳوں اوکوں ہک گدڑ ملا۔
گدڑ گنجو کوں آکھا ”میں ٻہوں بکھا وداں میں تیکوں نہ چُھڑیندا“
گنجو گدڑ کوں آکھا ”میں ہالے چھوٹا ہاں توں میکوں کھا وی ون٘ڄیں تاں تیݙا ڈھڈھ نہ بھریسی میں نانی دے گھروں تھی آواں وت توں میکوں کھاویں کیوں ڄو نانی میݙی میکوں ڈِھڳ ساریاں شئیاں کھاوݨ دے ݙیسی ڄیکوں کھا کے میں موٹا تھی ویساں توں ول میکوں کھاویں“
گدڑ آکھا”ٹھیک ہے“
گنجو لیلا تھولا اڳوں ڳیا تاں اوکوں ہک ناھر ملا اوں آکھا ”میں ٻہوں بکھا ہاں میں تیکوں کھانداں“
گنجو ناھرکوں آکھا”میں ہالے نکا تے ٻہوں ہیݨاں ہاں توں میکوں کھا وی ویسیں تاں تیݙا ڈِھڈھ نہ بھریسی میں نانی دے گھر ویندا پیاں اتھوں ولساں تاں چنگا چوکھا تھی ڳیا ہوساں میکوں ول توں کھاویں“
ویندے وڳدے ویندے وڳدے گنجو لیلا چنگا اڳوں آ ڳیا۔ اتھاں گنجو لیلے کوں رچھ ملا رچھ گنجو کوں آکھا”میں کلھوکا بکھا وداں میں تیکوں کھانداں“
گنجولیلے رچھ کوں آکھا”توں میکوں نہ کھا میں نانی دے گھروں جان بݨا کے آساں تاں توں میکوں وت کھاویں“
گنجو لیلا نانی دے گھر دو ٹر پیا‘اڳوں ڳیا تاں اوکوں شیر ملا اوں وی اوہا ڳالھ کیتی ڄیڑھے ٻئے زناوراں کیتی ہئی تے گنجو لیلے وی اوہو جواب ݙتا ڄیڑھاٻئے زناوراں کوں ݙتا ہا۔ خیر اللہ اللہ کریندے گنجو لیلا نانی دے گھر پڄ ڳیا۔
گنجو کوں ݙیکھ کے اوندی نانی ٻہوں خوش تھئی او گنجو کوں ہاں نال لا کے آکھا ”گنجو تیکوں ݙیکھ کے میݙا ہاں ٹھر ڳئے“
گنجو دی نانی اوکوں روٹیاں ستھرے گھیو نال چوپڑ کے کھوایاں۔چوری کھوائی‘ ملائیاں مکھݨ کھوائے۔گنجو دی نانی اوکوں ٻہوں نازاں نال رکھا‘ اتے گنجو نانی دے گھر ٻہوں مزے کریندا رہیا۔
”ڄیڑھا کرے گھیو۔ماء کرے نہ پیو“
کئی مہیناں اچ گنجو لیلا ٻہوں پل ڳیا اوکوں نانی دے گھر راھندے ہوئے ٻہوں مہینے تھی ڳئے ہن اوکوں اپݨے پیو ماء دی یاد آوݨ لڳ ڳئی اوں نانی کوں آکھا”میں اپݨے گھر وینداں“
نانی اوکوں چُوری ٹکڑے‘پنجیری‘سَتو تے ڈھوڈے نال ݙتے۔گنجو لیلے نانی کوں آکھا ”جنگل اچ ڈھڳ سارے زناور میݙی تانگھ اچ ہن ڄو میں ڄیویں اپݨے گھر دو ولساں او میکوں کھا ویسن“
گنجو لیلے دی نانی اوکوں ہک ڈھمکݨیں بݨا ݙتی۔ گنجو ساریاں شئیاں ڈھمکݨیں اچ رکھے تے آپ وی وچ ٻہہ ڳیا تے ڈھمکݨیں گنجو دے گھر دو ٹر پئی۔
راہ اچ ڈھمکݨیں کوں شیر ملا اوں ڈھمکݨیں کول پچھا۔
ڈھمکݨیں وے ڈھمکݨیں
تئیں گنجو لیلے کوں ݙٹھئے
ڈھمکݨیں اچوں الاآئی
پِھٹا تھیوے گنجو لیلا پِھٹا تھیویں توں
میں نماݨی ڈھمکݨیں ڈڈڑاں ڈوں
ڈھمکݨیں اڳوں ٹر پئی تھولا اڳوں ڳئی اوکوں رچھ ملا۔رچھ آکھا
ڈھمکݨیں وے ڈھمکݨیں
تئیں گنجو لیلے کوں ݙٹھئے
ڈھمکݨیں اچوں الا آئی
پِھٹا تھیوے گنجو لیلا پِھٹا تھیویں توں
میں نماݨی ڈھمکݨیں ڈڈڑاں ڈوں
ڈھمکݨیں وت رِڑھ پئی
تھولا اڳوں ڳئی اوکوں ناھر ملا اوں ڈھمکݨیں کول پچھا
ڈھمکݨیں وے ڈھمکݨیں
تئیں گنجو لیلے کوں ݙٹھئے
ڈھمکݨیں اچوں الا ائی
پِھٹا تھیوے گنجو لیلا پِھٹا تھیویں توں
میں نماݨی ڈھمکݨیں ڈڈڑاں ڈوں
ڈھمکݨیں اڳوں ڳئی تاں اوکوں گدڑ ملا اوندے نال وی اوہا ڳالھ تھئی
ڈھمکݨیں رِڑھدی رِڑھدی کنڈیاں آلے دگ ون٘ڄ پئی اوندی ڈھمکݨیں کنڈیاں اچ آ کے پھٹ ڳئی جنگل دے زناور ماس دی مشک سنگھ کے کٹھے تھی ڳئے۔
گنجو زناوراں کوں ݙٹھا تاں او جھٹ وݨ تے چڑھ ڳیا۔
وݨ دے ہیٹھ سارے زناور دھاڑ پٹ گھتی کھڑے ہن گنجو کوں سر پیر دی پے ڳئی اوں سارے زناوراں کوں آکھا”میکوں ہݨ ون٘ڄݨ ݙیو میں آپݨی نانی دا سنہیا آپݨی ماء کوں ݙتی آنواں ول میں کوں کھا ون٘ڄائے“
یکے جانور اوندی ڳالھ من ڳئے انھاں گدڑ تے لومبڑ کوں گنجو دے نال بھیڄا تاں ڄو او اپݨی ماء کوں سنہیا ݙے کے انھاں نال جنگل دو ول آوے۔
ڄیڑھے ایلے گنجو آپݨے شہر دو ولا اوں کتیاں کوں لومبڑ تے گدڑ دے پچھوں لا ݙتا۔ کتیاں کول ݙر کے گدڑ تے لومبڑ جنگل دو بھڄ ڳئے تے گنجو لیلا آپݨے پیو ماء دو آ وڑا۔
قصہ ڳیا جھر تے اساں ٻیٹھے گھر
نوٹ: ملک علی آصف سیال دی سرائیکی قصے کہانیاں دی کتاب ”حکم ھ خدا دا“ دے وِچوں ہک چوݨواں قصہ
1