وسیم واگھا

وسیم واگھا احسن واگھا دا پتر ہائی۔ روہی ٹی وی تے پروڈیوسر ہائی۔

میں تے رفعت عباس ہک لاری اچ بہہ تے ملتان توں شجاع آباد ویندے پئے ہاسے۔ چک آر ایس تائیں پجے تاں رفعت لالے ݙسایا جو انہاں دے وݙکے ایں چک اچ راہندے ہن۔ وت لالے اپنے وݙکیاں کوں چتایا۔ مونجھا تھی تےاے وی آکھیا جو انہاں دے کجھ وݙکے چک آر ایس دے گستان اچ پریجے ہوئن اتے جݙاں وی او اتھاؤں لنگھندن انہاں دیاں گوراں کوں سلام کریندن۔

میں آکھیم: " اینویں لگدے جیویں تساں اپنے وݙکیاں دی موت توں سہمت نیوے۔"

لالے جواب ݙتا: اینویں ہے سائیں جی! اصلوں اینویں ای ہے۔ اساں بھلا موت نال کیویں سمت تھی سگدے ہیں؟!

میں آکھیم: "موت توں اسہمت تھیون تاں اساݙی تݙ ہے، اے اساکوں ولدا جی پوون دی ݙھارس جو ݙیندی ہے۔"

رفعت لالے کھل اپنی کافی دا ہِک مصرعہ پڑھین پئے گئے۔

اساں وت آسوں محبوبہ

میں پچھیم: "ایں بُت نال؟ ایں حالت اچ؟ ایں خیال نال؟

لالے جواب ݙتا: "ایں بت نال، ایں حالت اچ، اصلوں ایں خیال نال، اساں وت آسوں محبوبہ!"

میں شجاع آباد ݙگری کالج اچ پڑھاون چھوڑ ݙتا، اپنے شاہر ملتان اچوں وی نکھت آئیم۔ اتے پندھ دا نتین ویلھے جیہڑیاں شئیں میں رخت سفر دے طور اچ بدھیاں ہن انہاں اچوں ہک شے ایہہ مصرعہ وی ہا۔

اساں وت آسوں محبوبہ۔

میں لیکچر شپ چھوڑن پچھاں جیہڑی تریجی نوکری کیتی او روہی ٹی وی دی ہئی۔ میکوں او موہری ݙینہوار یاد ہے جݙاں میں روہی ٹی وی دے دفتر اچ وڑیا ہم۔

غضنفر عباس ایف سکس اسلام آباد اچ روہی ٹی وی دے بہوں ای سونہڑے جھئیں دفتر دی کینٹن تے بیٹھا ہئی۔ اوں میکوں ݙٹھا اتے کھل تے بِس کیتی۔  

آہدے: " پج آئے وے سئیں جی؟"

وت کینٹین تے بیٹھے سنگتیاں نال ملاون شروع کیتا۔ انہاں سنگتیاں اچوں ہک اعتزاز نقی وی ہئی۔ اعتزاز میکوں گکی پاتے پچھیا: "تساں وسیم واہگہ دے بھرا تاں نیوے؟"

میں اوں ویلھے تائیں کݙاہیں وسیم واہگے نال کینا ملیا ہم۔ میں آکھے کینا میں اوندا بھرا نمھ، پر تساں کیوں پچھدے وے؟

اعتزاز جواب ݙتا: "لالا وݙا، تساں تاں اصلوں اوندیاں شکلاں ݙیندے وے!"

اے ڳالھ سن تے میݙے ہاں اچ وسیم واہگے کوں ملن دی سک پیدا تھی گئی۔

میں انہاں توں پچھیا: " او ایں ویلھے کتھاں ہن؟"

شیری (شہریار تونسوی) جواب ݙتا: "اوندی شام دی شفٹ ہے، گھنٹہ کھن کھڑ تے اوسی۔"

اوں ݙینہوار شام کوں وسیم واہگے نال میݙی موہری ملاقات تھئی۔ ݙھیر ساریاں ڳالھیں تھیاں۔ میکوں جلتی ای اندازہ تھی پیا جو واہگہ پڑھیا لکھیا تے جانو بندہ ہے۔

وسیم میݙا موہرا شفٹ انچارج وی ہا۔

شفٹ مکی تاں اوں میݙے توں پچھیا: " توں کتھاں راہندیں؟"

"جی الیون" میں ݙسایا۔

کیہڑی شے تے گھر ویسیں؟

ٹیکسی تے۔

میں وی جی الیون دے نیہڑے راہنداں، کھڑ میں تیکوں چھوڑ آنداں۔

اساں اوندی گاݙی اچ بہہ گیوسے اتے وت بٹ لگن پئے گئی۔ وسیم ݙسایا جو او طبلہ سکھن چاہندے۔ اونکوں سویلے سویلے باغ اچ ونج تے کلھے چاء پیون دی عادت ہے اتے ایہہ جو اونکوں اسلام آباد دے مالک مکان اصلوں زاہر لگدن۔

وت اوں روہی ٹی وی اچ آون دا کارن ݙسایا۔ آکھن لگا: سرائیکیاں کوں رُس ونجن دی پٹ ہے۔ اتھاں وی اساݙے سنگتی کہیں ناں کہیں گالھ دا گلہ کر تے رُسے راہندن۔ میں چاہنداں جو سرائیکی وی مین سٹریم میݙیا اچ ان تے ڳالھ کرن۔

ایف ٹین دا سگنل رتا تھیا تاں اوں زور دی بریک مار تے میݙے دھر ݙٹھا اتے پچھیا: "بئی مان آ! توں وی تاں بہوں جلتی رسن آلیاں اچوں کینی؟"

وت اساں گھر پُج گئے۔ اکٹھے چاء پیتی اتے کجھ سرائیکی دانشوریں دیاں برائیاں کیتاں۔

روہی ٹی وی اچ کم کرن میݙی حیاتی دا بہوں ای سونہڑا تجربہ ہے۔ شیت ایندی وجہ اے ہووے بھئی موہری ݙینہوار ای میݙی ملاقات وسیم واہگے نال تھی پئی ہئی۔

بعد اچ اساں بہوں سارا ویلھا اکٹھے گزاریا۔

ہک ݙینہوار اوں بئے سنگتیاں اتے میکوں ݙسایا جو جرنلزم اوں سنویں شریف بندے دا کم نئیں اتے او  ولدا این جی او سیکڑ جوائن کرن دا نروار کر چکے۔

اے گالھ سن تے یکے سنگتی مونجھے تھی گئے کیوں جو سبھنیں کوں پتہ ہئی بھئی ایں توں بعد وسیم نال باقاعدگی نال ملن دا موقع کینا لبھسی۔

میکوں یاد ہے جݙاں اوں یکے سنگتیاں کوں بھاکل پا تے الوداع آکھیا ہئی۔

وسیم دیاں اکھیں اچ ݙھیر سارا جیون دی سک ہئی۔

اوہا سک جیہڑی جیون دا سونہڑپ ہوندی ہے۔

او حالی جیندے ہر اوں ماہنو دی کار جیہڑا این شے تے پک رکھیندے جو حیاتی مکن آلی شے کوئی نئیں اتے اے جیہڑے اصول اساکوں حیاتی کوں زوری تجن تے مجبوری کر ݙیندن اساں انہاں اصولیں کوں بھن سٹیسوں۔

اساں وت آسوں محبوبہ!

اساں وت آسوں۔۔۔۔۔