وسیب دا سُخن ......امتیازؔ فریدی

سرائیکی زبان اچ جیڑھی خوبصورت شاعری تھیندی پئی اے ایہ جہیں شاعری کہیں وی خطے تے کہیں وی زبان دے ادب اچ کائینی تھیندی پئی۔سرائیکی خطہ مُسلسل حملہ آوریں دی زد اچ رہ ڳئے ۔ حملہ آور قومیں اِتھوں دی ثقافت ، رسم ورواج تے زبان تے وی ݙاکے مارین۔ جبری طور تے حملہ آوریں اپݨیاں زباناں پڑھایاں ۔ ایہ تاں سرائیکی زبان دا فن ھے جو ایہ رحٖ اَمیر زبان اپݨی مٹھاس نال نہ صرف زندہ ھے بلکہ ایں زبان وݙے وݙے شاعر وی پیدا کیتن۔ وݙا شاعر بݨݨ کوئی عام گاٖلھ نئیں تے نہ ایہ سوکھا کم اے، جیکر اینویں ہووے ہا تاں ٻہوں سارے لوک وݙے شاعر بݨ ڳئے ہوون ہا۔ہر وݙا شاعر اپݨے وقت تے پیدا تھیندے۔

سرزمین عرب عجم تے کہیں وی قوم اچ شاعر دا پیدا تھیوݨ ہک ٻہوں وݙا واقعہ ہوندا ہاجیندے اُتے قبیلے دے لوک فخر کریندے ہَن ۔ رسول پور دے ادبی حوالے نال زرخیز قبیلے اچ سئیں امتیاز فریدی دا پیدا تھیوݨ ٻہوں وݙا واقعہ ھے۔ خوبصورت انسان تے وݙا شاعر جئیں اپݨی زبان تے ادب نال بھر پور انصاف کیتے جیندی شاعری اپݨی ریت روائیت نال جُڑی ہوئی اے ۔ امتیاز فریدی دی خاص گاٖلھ ایہ وی ھے جو اوں اپݨی شاعری وچ صاف سُتھری تے روز مرہ استعمال تھیوݨ والی زبان استعمال کیتی ھے۔ جیندے وچ کوئی بناوٹ یا تصنع نظر نئیں آندا۔ایندی شاعری وچ تشبیہات ، استعارے تے ترکیباں وسیبی ورتیاں ڳن او اپݨی مِٹی نال مکمل طور تے جُڑیا ہویا شاعر ھے۔ سرائیکی شاعری وچ عروج ہا تے اِتھاں ’’غزل ‘‘ جہیں محبوب صنف وی متعارف تھئی اے۔ ایہ خوشی دی گاٖلھ ھے جو امتیاز فریدی سئیں دی غزل جدید سرائیکی غزل دا اُتم درشن ھے۔

ایندی غزل وچ صرف نغمگیت نئیں بلکہ ادب برائے ادب تے ادب برائے زندگی دے سارے رنگ رڄے کڄے موجود ہِن۔ اِنہیں وسیب تے دھرتی دا ڈُٖکھ اپݨے مخصوص انداز اچ بیان کیتے۔ ݙوہڑیں دے علاوہ امتیاز فریدی دیاں نظماں وی کمال ہِن ’’لولی‘‘ جہیں نظم اپݨے وسیب ثقافت نال محبت دی گواہی ݙیندی ھے۔ میݙی دُعا ھے جو ساݙے ایں یار دے اللہ سوہݨا درجات بُلند کرے او احٖ وی ساݙیں بلکہ ہزاریں دِلیں دیوچ زندہ ہِن تے زندہ راہسن۔ میں اُمید کرینداں اِنھاں دی ایہ کتاب ’’عشق اَلیندا ناہیں‘‘ سرائیکی ادب اچ خوبصورت ودھارا ہوسی۔ (ریاض عصمت)