مُنّی بیگم

مُنّی بیگم (اردو: منی بیگم) (ڄَمَّݨ دا سال: 1946ء) دا اصل ناں نادرہ بیگم ہے جاں جو اُوہ اپݨے تخلص مُنّی بیگم نال مہان٘دری ہِن۔ اُوہ پاکستانی غزل ڳائیکہ ہِن۔ ہُݨ اُوہ شکاگو وِچ رہوݨ آلی ہِک امریکی شہری ہِن۔

مُنّی بیگم دی تصویر

ابتدائی حیاتی

مُنّی بیگم بھارت دے مغربی بنگال دے کشتیہ وِچ ڄَمّی ہئی۔ اُوہ سَت بھیݨیں بِھرا ہَن۔ جِنّھاں وِچ اِین٘دا لمبر تِرِیجھا ہئی۔ مُنّی بیگم نے سبھ توں پہلاں مہان٘درے ڳائیک استاد خواجہ غلام مصطفیٰ وارثی توں موسیقی دی سِکھلائی گِھدّی۔

اِنّھاں دے اَمّاں اَبّا 1950ء دے ݙہاکے دے اَغاز وِچ ہندوستان توں مشرقی پاکستان چلے ڳئے ہَن۔ مشرقی پاکستان بعد وِچ اَزاد بنگلہ دیش بݨ ڳیا۔ اِنّھاں نے بی اے ایف شاہین سکول، ڈھاکہ وِچ تعلیم حاصل کِیتی۔ 1971ء دی بنگلہ دیش دی اَزادی جنگ دی وجہ کنوں اِیہ ہائی سکول توں گریجویشن پوری کرݨ توں پہلاں ای پاکستان ٹُر ڳئی۔

کَم کار

مُنّی بیگم نے 1970ء دے ݙہاکے وِچ بطورِ ڳائیکہ اپݨے کَم کار دا اَغاز کراچی وِچ کِیتا ہئی۔ اِنّھاں نے اپݨی پہلی غزل البم 1976ء وِچ جاری کِیتی ہئی۔

ذاتی حیاتی

مُنّی بیگم دی شادی 80 دے ݙہاکے وِچ تھئی ہئی جین٘دے نتیجے وِچ 1998ء وِچ طلاق تھی ڳئی۔ اِنّھاں دیاں ݙُو دِھیاں، منیبہ حسنین اَتے مینارہ عمر اَتے ہِک پُتر سید محمد اسد علی ہِے۔

قابل ذکر غزلاں (اردو)

جِتّھاں تئیں مُنّی بیگم دی کامیاب غزلاں دی ڳالھ ہِے تاں تن٘دِیر ٻہوں لَمّی ہِے۔ اِنّھاں وچوں کُجھ اِیہ ہِن:

• لذت غم بڑھا دیجئے، آپ پھر مسکرا دیجئے
• جهوم برابر جهوم شرابی
• ہر قدم زحمتیں
• تمہارے شہر کا موسم بڑا سہانا لگے
• ایک بار مسکرا دو
• آوارگی میں حد سے گذر جانا چاہیے
• چاہت میں کیا دنیا داری، عشق میں کیسی مجبوری
• بیوفا سے بھی پیار ہوتا ہے
• بھولنے والے سے کوئی کہہ دے ذرا
• کسی کے غم میں وقار کھونا
• ادھر زندگی کا جنازہ اٹھے گا
• بجھی ہوئی شمع کا دھواں ہوں
• مریضِ محبت انہی کا فسانہ

ایوارڈ اَتے پِچھاݨ

2008ء وِچ صدر پاکستان دی طرفوں گورنر سندھ دے ذریعے اِنّھاں کوں تمغائے حسنِ کارکردگی ݙِتّا ڳیا ہئی۔