مختیار مونس جھوکوی

مختیار مونس جھوکوی سرائیکی زبان دا شاعر ہے، ضلع دیرہ غازی خان نال سانگا ہے، جدہ سعودی عرب وچ رہندے۔

نمونہ کلام

ݙوہڑہ

تیݙی پیت پریت نماز وانڳوں تیݙا عشق اویڑا شر منگدے

ݙو ڳالہیں وچ تقسیم کھڑاں کیوں وسدا رسدا گھر منگدے

کݙی سانگ دے دڑکے ݙیندا ہے کݙی خنجر تلے سر منگدے

تیݙا مونس تیݙی خلقت توں گھٹ پاݨیں دا ݙر ݙر منگدے

ݙوہڑہ 

نچ اتنا پیر پڑیج پوون تیݙے رقص دی ریس جہان کرے

اکھ تسڑی تریہہ توں ترم پووے تیݙا فکر زمین اسمان کرے

ایݙو ہنج دے موتی موج کرن اݙو بحر اچ موج طوفان کرے

مر مٹ ونج مونجھ دی مستی وچ تیݙا مونس آپ دھیان کرے

ݙوہڑہ

میکوں سنگریا ݙیکھ تے ہر سینگی پھل پیار دے چا کے آن کھڑی

میݙا گھوٹ ھا میݙے نال کھڑا رت جھمراں لاکے آن کھڑی

دل وسدی زیور بیور پا سک سیند ٹھہا کے آن کھڑی

میݙی شرمو مونس قسمت ھئی اج گھنڈ لہا کے آن کھڑی

ݙوہڑہ

میݙیاں خوشیاں چئی ونج ویندا پئیں میݙیاں مونجھاں پلڑو پئی آنویں

اوندے آنوݨ یا نہ آنوݨ دا ول ولݨ دا ولدا چئی آنویں

ھووے بوچھݨ ریشمی ریشم دا ست رنگیں نال رنگائی آنویں

میݙے مونس نال خوشیاں آسن سب بانیہاں نال رلائ آنویں

قطعہ

تریہہ کریہہ ہے حشر دی دھپ اے حشر قہر اے قریب تھی آ

آݙیکھ تھیندے ستم وے سانول تیݙا شہر اے قریب تھی آ

یکا جو پچھدا ہیں حال زندگی دے سݨدیں جیکر توں آ سݨانواں

آ نویں زخمیں دا حال ݙیندا نویں خبر اے قریب تھی آ

غزل

جݙاں تیݙی نظر ہئی سئیں سفر توں بے خبر ہاسے 

سفر خود پیر چمدے ہن نہ کیتا کئی سفر ہاسے

تیݙے باجھوں لکھاں ہاسے لکھاں ترنݙکے لکھاں منہڑیں 

اینویں لوکی نہ اہدے ہن جݙاں وسدے شہر ہاسے

اساکوں تاں ازل کولوں تیݙی ہک تانگھ رہ ڳئی اے

تیݙیں یادیں دیاں پیلاں پا لٹیے چٹڑے پدھر ہاسے

اساں ہک بے دے سونہیں ہیں جݙاں کئی ھو تے ھا نہ ہئی

اے قصہ مختصر ہاسے حوالہ معتبر ہاسے

جݙاں کئی عید تھی پووے تاں ہنج دستک ہے آ ݙیندی 

ھک تیݙے بھروسے تے وی شام ہاسے سحر ہاسے

ہوا دے تیز جھولے توں تیݙو سک سیدھ بھج پئے ہیں 

میݙا مونس تیݙیں ہوندیں دہر تے با اثر ہاسے

غزل

بیلے کریلے سک دی دھپ تے بھالا رکھڑیں یار دا 

پیریں پھلونیں پھس پئے وعدہ جو ھا اقرار دا

ہیلک جو ھن ݙکھ درد نت جھولی دیوچ پلدے ریہے

رٹ ہی کرنہیں پرباش تھئے آیا نئیں ݙا انکار دا

بے سریاں ہن راگڑیاں کہیں راگ دے سونہے نسے

منگتے جو ہیں منگسوں ودے یوسف مصر بازار دا

رنگ ساز دے رنگ ناز دے رنگ راز دے رنگیں دیوچ

رنگ رنگ دیوچ ڈھلسوں ویندے رنگ یار دے مسکار دا

اظہار تھئے نروار تھئے نروار وی کئی وار تھئے 

سنگسار تھئے ہاں پھس پئے بیمار دا لاچار دا

غزل

تیݙا بوچھݨ بہاریں دا جو منظر پی چھوڑیندا ہے

اینویں لڳدے سکوں بھنوریں دا اکثر پی چھوڑیندا ہے

(۱)

تیݙیاں بانہیں ملوک ءن سئیں ساݙا سر تاں پتھر دا ہے

تہوں سر زور نفرت دے وی پتھر پی چھوڑیندا ہے

(۲)

لڳی سغراند سانوݨ دی تیݙی مسکار وس پئی اے

لبیں تے ول گھمی شبنم نشہ ور پی چھوڑیندا ہے

(۳)

سجݨ تیݙی کجل دھاری دا منظر شام لہندی ھوئ

مسافر کوں تہوں منزل دا ہر ݙر پی چھوڑیندا ہے

(٤)

تیݙیں زلفیں کوں خم ݙیندیں زمانہ لڳ ڳیا ھوسی

سیاہ زلفاں گھنیاں زلفاں دا خم ہر پی چھوڑیندا ہے

(۵)

اساں خود کوں ڳݨوں تیݙو نہ تراے وچ ہیں نہ تیرہیں وچ

ساکوں ساݙا اے ھونوݨ وی برابر پی چھوڑیندا ہے

(٦)

اساں دریا جھئیں پاڳل ودے لبھدوں سمندر کوں

سمندر دے پیاسے کوں سمندر پی چھوڑیندا ہے

(۷)

اساں مختیار مونس یار شاہ دی جھوک دے واسی

علمداریں دی وستی دا علمبر پی چھوڑیندا ہے

غزل

تیݙیں یادیں دے ݙیوے سوجھلے دا راہ ڈکھیندے ھن

میݙے اندر دے غم ہر دم لکھاں ادرکے ݙیندے ھن

تیݙے ناں دی تیݙے کولوں ودا خیرات منگدا ہاں

الانوݨ مل دا ھے لوکی الانون مل ݙسیندے ھن

کلھیپے اینجھا کم کیتے گلھپ وچ رین نبھدی ھے

کلھپ ھے یا گلھپ ھے کھڑ حویلی کوں سجیندے ھن

ھکے جھٹ وچ نتردے اے تیݙیں مونجھیں دے کئی منظر

میݙے نیناں کوں نیرے بہہ تیݙے قصے سݨیندے ھن

تیڈی تصویر کوں چم چم تے سینے نال لئیندا ہاں

میݙا سینہ تے میݙے لب عبادت ایں کریندے ھن

میݙا مونس میݙی الفت دا کیوں نروار تھیندا پئے

میکوں اٹھ پہر تیݙے ناز بن کاتیں کوھیندے ھن

حسینی بند

1)

میں عشق ہاں سراج ہاں میں شہنشاہ دا تاج ہاں

خدا دے عرش تے ھمیش جھڑ وی ہاں میں گاج ہاں

تونگریں تے حاتمیں کوں کر ڈیندا متھاج ہاں

خدا ھے بخشا قرب میکوں آپ اپڑیں لاج ہاں

میں آریں وچ چرا کرنہیں تے حصے ڈو بݨا ڈینداں

میں چاہاں جتھ جیویں کتھئیں مرا ڈینداں کوھا ڈینداں

*********************************************

(2)

میں فاطمہ دا لعل ہاں میں ناطقء قرآن ہاں

جاگیر میڈی کربلا ھے ، کربلا دی شان ہاں

جے توں خدا دے نال ہیں تاں میں خدا دی آن ہاں

کتھائیں میں ضعیف ہاں کتھائیں میں جوان ہاں

توں عشق بے مثال ہیں تاں میں نبی دا چین ہاں

توں آزما سدا میکوں میں صابری حسین ہاں

**************************************؟***؟؟؟

(3 )

میں عشق ہاں آزار ہاں میں دھوڑ ہاں غبار ہاں

میں کار گر او تیر ہاں جگر دے آر پار ہاں

میں کھس کے چین ڈو دلیں دا کر ڈیندا او گار ہاں

اے شمس میڈے تابع ھے میں اتنا ھوشیار ہاں

اندازہ کر توں سیک دا میں کتنا برقرار ہاں

مصیبتیں دا جھڑ ہنمیں نہ ریت دی دیوار ہاں

*********************************************

(4)

علی دا میں جگر ہنمیں تے بھیݨیں دا میں پیار ہاں

بھرانویں دا میں ہاں فخر تے موت دا میں ھار ہاں

ھے وقت کولوں آگیا میں تیڈی انتظار ہاں

اے تیر زیبء تن ھوسن سالیں توں بیقرار ہاں

توں عشق حوصلہ رکھیں پیغمبری دی لاج ہاں

اصغر دے لب دی تس ہنمیں بھیݨیں دا لٹیا ڈاج ہاں