لوک ݙوہڑے وِچ محبوب

محبوب، بخاری ہووے تے بھانویں حقیقی اُوندی ڳول سرائیکی لوک ݙوہڑے دا ہِک وݙّا موضوع ہِے اے ڳول گھروں دَر تاݨی وی رہ ڳئی ہِے تو دروں گھر تاݨی وی۔ اے ڳول ڳلّی ڳلّی، وستی وستی تے نگر نگر رہ ڳئی ہِے۔ اِیں ڳول شاعر کُوں ٹِک کے ٻہݨ نئیں ݙِتّا۔ حقّی ڳالھ تاں اے ہِے جو شاعر ٹِک کے ٻیٹھا وی نئیں۔ اوّل وی صبر، توکّل، عاجزی تے انکساری دا کشکول ڳل اِچ پا تے، ڳول تے پن٘دھ تے ٹُر پئے۔ اِیں موضوع کُوں سئیں دِلنور نور پوری نے ݙاڈھا سوہݨاں اپݨے انداز اِچ اِیں ورتے:

متاں کہیں صورت وِچ مِل پووے، اِیہو خیال جو اَئے، ودے پِندے ہیں

کڈیں ایں دَر، تے کݙیں اُوں دَر تے ہر دَر کھڑکائے، ودے پِندے ہیں

کہیں خیر چا پئی کشکول دے وِچ کہیں جِھنڑک اَلائے، ودے پِندے ہیں

دِلنور پِنّݨ کوئی پیشہ نی تیݙے عشق پِنائے، ودے پِندے ہیں

سرائیکی ݙوہڑے دا ہِک خاص موضوع محبوب تے بے اعتباری ہِے۔ سرائیکی وسیب دے محبوب دے رُس ون٘ڄݨ یا پار ون٘ڄݨ دا، ݙر، ہر ویلے عاشق کُوں رہ وین٘دے۔ اے بے اعتبار، اِیں حد تئیں ہِے جو ڄیکر محبوب سامھݨے وی ہِے تاں وی عاشق دے دِل اِچ ہِک خفّت، خوف تے دھڑکا موجود ہِے جو ہُݨیں اَڄ، یا کل نکھیڑا سِر تے ہِے۔ سئیں اشفاق سحر بلوانی کھڈ بزدار، اِیں موضوع کُجھ اِیویں ورتین٘دے ہِن:

بس تھک پیں یار نبھاوݨ توں، پُچھ سارے حال توں رُسدا پیں

جیڑھے قول کِیتے ہَن صدیاں دے مسیں گزرے سال توں رُسدا پیں

روسی سالیں سال تیں مال ساݙا، ونڈ سارا حال توں رُسدا پیں

ارمان سحر میکوں مار ݙیسی، ݙس کیڑھی ڳالھ توں رُسدا پیں

محبوب دے ٹُر ون٘ڄݨ تے اِتّی خوف دی ہِک وجہ اے وی ہِے جو عاشق کُوں جڳ دے طعنیاں دا ٻہوں خوف ہِے۔ اِیہا وجہ ہِے جو اُو چاہن٘دے جو ڄیکر محبوب اُون٘دے نال نبھا نئیں کر سڳدا، تاں کم از کم لوکیں دے سامھݨے اُوندا ہتھ تاں نہ چھوڑے۔ سئیں ڈاکٹر گُل عباس اعواݨ آپݨی پوتھی سوجھل خواب وِچ اِین٘ویں الین٘دِن:

اے پیار تاں سِیپ دا چولا ہِے، سئیں سِیتے، سِیپ ادھروڑ تاں نہ

تیݙے سݙ تے سانول لنگھ آئے ہیں، ہُݨ تپدی دُھپ تے ٹور تاں نہ

تُوں ساݙی اَکھ دا سوجھل ہئیں، ساکوں ݙیکھ کرائیں مُنہ موڑ تاں نہ

مر ڳئے عباس دے نال نہ ٹُر، مر ڳئے تے ہتھ کوں چھوڑ تاں نہ

ٻِیا ݙیکھو

• سرائیکی لوک ݙوہڑے دے موضوعات۔

• سرائیکی لوک ادب وِچ ݙوہڑا۔

• سرائیکی لوک ݙوہڑے وِچ محبّت۔

ٻاہرلے جوڑ

• سئیں ابنِ کلیم احسن نظامی دی لائبریری ݙیکھو۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔