لطف علی
مولوی لطف علی بہادر پور ضلع رحیم یار خان وچ پیدا تھئے ہن تاریخ پیدائش بارے کجھ اختلاف ہن تاہم محققین ایں ڳالھ تے متفق ہن جو لطف علی 1732 ء وچ پیدا تھئے ہن. انہاں دے والد دا ناں غیاث الدین ہا. ذات نچڑہ ہے. مولوی لطف علی نے عربی فارسی دی تعلیم حاصل کیتی اتے ملتان وی پڑھدا رہیا. لطف علی نواب بہاول خان ثانی دے دربار نال وی منسلک رہیا. لطف علی 1810 ء وچ فوت تھیا اتے مئو مبارک ضلع رحیم یار خان وچ دفن ہے. لطف علی دی شاعری وچ قدسی نامہ قصیدہ مخدوم جہانیاں، جہاں گشت، ڈوہڑے اتے مثنوی سیفل نامہ مشہور ہن. البتہ انہاں دی بنیادی شہرت سیفل نامہ ھے. میں یعنی (رفیق احمد تائب) جڈاں مجاہد جتوئی صاحب نال ملاقات کیتی تاں انہاں دے نال لطف علی صاحب دا کافی ذکر تھیا کیوں جو مجاہد جتوئی صاحب سیفل نامہ تے تحقیق کریندے پن اور انشاءاللہ جلد ہی لطف علی دا کلام تساڈے سامنڑے ہوسے انشاءاللہ
نمونہ کلام
لکھوواہ صاحب سبحان سچا جیں جوڑ جہان ڈکھایا..
خاک اتے افلاک منظم غیر ستون کھڑا....
نال حکم دے ساں جوہر کار حکیم جڑیندا....
تارے آمن تارے کوں شہہ تارے سخت لڑھیندا....
نہ ہس نزدیک رفیق کوئی ہر بات بنڑیندا آپے...
ہر ویلھے ہر ساعت قادر قدرت سیتی جاپے...