عابد بلال
عابد بلال سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔ تونسہ شریف دا رہوݨ آلا ہے۔
نمونہ کلام لکھو
ٹر سگدی ھے سک سنگتاݨی ، کتنے تاݨی۔
پیرو راݨھی، پگھرو پاݨی، کتنے تاݨی۔
کتنے تاݨی میڈا دامن تر راھݨاں ھے،
اوندی چنری ھنجوں ھاݨی، کتنے تاݨی۔
قصے دا عنوان وٹاوو ہݨ تاں یارو ،
سݨدے راھسوں راجا راݨی ، کتنے تاݨی۔
میں تاں پیار دے راھ تے پہلی واری نکھتاں،
جھاگݨاں پوندے ھنج دا پاݨی ، کتنے تاݨی۔
ایویں کیویں تیڈی سک دے تھل توں نکلوں،
پتے لکھیے داݨاں پاݨی ، کتنے تاݨی۔
٢۔۔ میں تیدا انتظار کیوں کیتے
توں میڈے نال نال ہاویں تاں،
میں تیڈا انتظار کیوں کیتے ۔
پار ونج کے میکوں اے سوچ آئی اے،
میں سمندر کوں پار کیوں کیتے۔
خوشی ٹکری تاں آکھساں اوکوں، تیں میڈے غم تے وار کیوں کیتے۔
میݙا ہمزاد میں کنوں پچھدے، ڈس تیں کیتے تاں پیار کیوں کیتے۔
٣۔ ݙو شعر
نہ سمجھی وچ اے اپڑے نال کے جیڈا غضب کیتی۔
یقینا” پھل ھا کاغذ دا جتھو خوشبو طلب کیتی۔
ْْْؔ؎ تیکوں گولیندیں گولیندیں سانول پتہ نئیں کے تک اساں گئےہیں،
اساں تاں پھل دے ملوک پتیاں دے اندرو خوشبو دا گھر ڈٹھا ہے۔
٤۔
- عشق ھے کوئی ریت دی دیوار نئیں
- سر بچاواں اے میڈے اختیار نئیں۔
- عشق ھے کوئی ریت دی دیوار نئیں۔
- کیا ڈساواں مر گیا ھم انت میں،
- اوں جنم کیں اے جنم دشوار نئیں۔
- آکھ آیاں ول نہ ولساں میں تیڈو،
- آکھ آیاں پر میڈے اختیار نئیں۔
- میں جھئیں پتھر کوں پارس کر ڈتی،
- اے حقیقت ھے میکوں انکار نئیں۔