صوفی تاج گوپانگ
ڄم پل لکھو
تعلیم لکھو
پیشہ لکھو
کتاباں لکھو
صدیاں سچ الایا
نمونہ کلام لکھو
مہان دانشور ادیب باکمال شاعر محترم تاج خاں گوپانگ سئیں دی ہک لاجواب نظم
اپݨے عزیز قسور بزدار سانگے
اسمان دی سینگی دھرتی تے
تیں لفظیں دا ان مانڑ ودھائے.
تیڈی لفظیں دی شاہی دے وچ.
کہیں لفظ کوں موت نہ مار سگی
تیں اپݨے ہتھیں سب اکھر
وچ نوح دے بیڑے چاڑھ چھوڑیے
تیڈی دڑگ دھمال پاتال ہلائے
ہن نیل فلک کوں لوڈے آئے
تیڈے پیر سنڄاݨ تے ماء دھرتی
بسم اللہ پڑھ تیں نال الوائے
نظم لکھو
اپنڑیں دھی دی شادی تے لکھی ہک نظم وچوں منتخب سطراں۔۔۔
ہر ہک ڈکھ توں ڈھیر ودھیک اے ۔۔
بابل گھر دا چھیکڑی درشن۔۔
اپنڑیں اماں اپنڑاں ویڑھا۔۔
بھینڑں بھرا تے خویش قبیلہ ۔۔
چھوڑ تے نویں جھوک وساون۔۔
اوکھا کم اے۔۔
دول نغارے جھمراں سہرے۔۔
رونق میلے۔۔
میلے دے وچ سخت نکھیڑا ۔۔
میندی والی ریت عجب اے۔۔
گانے دی وی پیت عجب اے۔۔
لانواں وس وسیب دا نانواں۔۔
لانواں حق دا رشتہ جوڑن۔۔
لانواں انت وفا دا منتر۔۔
لانواں پکے قول اقرار کوں اہدن۔
لانواں حضرت پیر دا قول اے۔۔
لانواں سچے پیار دی منزل۔۔
ڈھولک خوشخبری دا ہوکا،
ڈھولک خاص خوشی دا میسج،
ڈھولک من دی مونجھ مٹاوے،
پیر کرے ہر ویڑھے وجے،
پھل سیرہے تے مکنے گانے،
سارے خاص گواہ خوشی دے،
گل پھل،
گھوٹ کنوار دے کن وچ،
آہدن تہاڈا میل مبارک ،
بیگانے گھر دول دی کئو تے،
انگ انگ توں پئ پرہ پھٹدی،
وڈے خوش ہن،
چھوٹے خوش ہن،
گھر دے سارے بال بلوڑے،
خوش نہال ہن،
پر،
ہک گھر دی ٹالھی مونجھی مونجھی ڈسے،
جیندے تلے کئ مد تانڑیں ،
کنوار مائ ہن گڈیاں کھیڈیاں،،
صوفی تاج گوپانگ ۔۔۔۔
نظم لکھو
کون کہیں دیاں لکھیاں پوتھیاں ،
سر تے چا تے
جانی آسرے چھوڑ پرائے
ہن تاں کانگے کانگ پچاوݨ
توں انکاری ݙسدن
میکوں ہیر نہ آکھو کوئی لکھو
قاضی دے سب کاغذ کوڑے
رشوت نال نکاح نئیں پکدے
جے تائیں شوہ دی شکل نہ بھاوے
قاضی اوکھے منتر پڑھدے
جیندی میکوں سمجھ نہ آوے
او زورے دیاں میندیاں لیندئیں
اصلوں رب توں نہ شرماوے
میں زمین دے چپے چپے
ہتھیں رانجھو رانجھو لکھیم
دھرتی پرت نکاح ھے میݙا
رب دی خاص گواہی دے وچ
دھرتی سر تے چاتی آنواں
آکھو تہاکوں پڑھ سݨواواں
رانجھݨ کوں میں حفظ کیتے می
او وی ہکی رات وچالے
میݙا انگ انگ
رانجھݨ رانجھݨ ڄاپ کریندے
رانجھݨ دا میں معنی مطلب
حکم ہووے تاں کھول ݙسانواں
رانجھݨ تے میں
ہک سکول دے ہکے ٹاٹ تے ٻاہندے ہاسے
ہاسے کار وٹا تے تختیاں ہک ٻئے دا ناں لکھدے ہاسے
اوندی تختی ہیر دے پوݨے میݙی رانجھݨ رانجھݨ
جیڑھے علم مکمل کیتم ہکو حرف پکایم
اسم مکمل رانجھݨ سئیں دا سینے سانبھ تے آیم
ول سکول دا در نہ ٹپیم
تختی کاپیاں قلم کتاباں سب تے رانجھا رانجھا لکھیم
مسوں مک ڳیاں ورقے مک ڳے من دی تانگھ نہ مکی
دل دے تار طنبورے اتے رانجھݨ نام پکاراں
رانجھݨ رانجھݨ ورد کریندی
میں آپے رانجھا ہوئی
میکوں ہیر نہ آکھو کوئی
میݙی سیوہ اپݨے وسبے دی لکھو
میݙی سیوہ اپݨے وسبے دی
میݙی چاکری آدھل صدی دی
میں ماء ٻولی وچ لفظ الائے
میں گیت لکھیے ماء دھرتی دے
میں لیکیے ایرے نظمیں دے
ݙتے درشن صدیں دے سچ دا
ایں پورے جمل جہان کوں میں
میں وستی وستی نگر نگر
ݙتے کجل مساگ دے ہوکے ہن
ہن چوپے لاتے الفت دے
ہم انڈیا توݨی پندھ کیتا
میں بھاشا دی پہچان بݨائی
میں نعرہ مار سرائیکی دا
میݙے سارے چارے واریے گئے
سئیں پیر فرید دے قدمیں توں
میݙی پندھ وہاݨی گھولی چا
خواجہ نظام دے لعلیں توں
ایوارڈ فرید دی نگری توں
جیرھا اڄ پیا میکوں دان تھیندے
پیا جیرھا اے احسان تھیندے
ھے ودھ بہشت بشارت توں
اے لیکھا میݙی زندگی دا
مزدوری میݙے پورھیے دی
اے سچ اے ہک حقیقت ھے
جو میں میرٹ تے نئیں امدا
اے خاص تہاݙی شفقت ھے
اے تہاݙا پیار محبت ھے
تساں اہدو کل جیوݨ پوتھی
میں ہک ورقے تے لکھ ݙیواں
ہک جنم ہووے تاں لکھ ݙیواں
ست جنم ہنڈھائے میں خواجے دی
اوں روہی یار ملاوڑی وچ
میں چھاݨیاں ریتوں روہی دیاں
میں وگ چرائے کئی روہی وچ
اتھ پھلو ݙاہا سݙویندا ہم
میکوں یاد اے چھیکڑی جنم میݙا
میں ٻانھاں پیر فرید دا ہم
ہوندا ہا انڳݨا ناں میݙا