شاکر، سرائیکی دے ݙو لوک شاعر

سرائیکی ݙوہڑے تے سرائیکی لوک ادب دی ایجھیں عنایت تھئی جو ایکوں ١٩٨٠ء تُوں بیک وقت ݙو ایجھیں نامور شاعر میسّر آئین جِنّھاں دا تخلّص شاکر ہا۔ ݙوہائیں شاکر اپݨے اپݨے وسیب اِچ ٻہوں زیادہ شہرت حاصل کِیتی ہِے۔ ہِک سئیں شاکر شجاع آبادی اَتے ݙُوجھے سئیں شاکر مہروی ہِن۔

اِنّھاں ݙوہائیں لوک شاعراں دی ہِک ٻئی مشترکہ خوبی، اِنّھاں دا مشاعرے دا شاعر ہووݨ ہِے۔ اے ݙوہائیں مشاعرے دی جان رہ ڳئین۔ شاکر شجاع آبادی اپݨی معذوری دی وجہ توں چونکہ صاف نئیں اَلا سڳدے، ایویں سانگھے، کئی ٻیا، اُنّھاں دا کلام، اُنّھاں دے نال نال پڑھدا راہن٘دے۔ کئی مشاعریاں وِچ تاں، خود شاکر مہروی، وی شجاع آبادی دے نال نال اُنّھاں دا کلام دُہرین٘دے رہ ڳئین۔

ݙُوہائیں شاکر دے مصرعے تے ݙوہڑے، سرائیکی وسیب اِچ بلکہ سرائیکی وسیب تُوں ٻاہر وی زبان زدِ عام ہِن۔ اِنّھاں جڳ مشہور ݙوہڑے تے مصرعے تخلیق کیتن۔

شاکر شجاع آبادی دے مصرعے

• بے دید سڄݨ دی یاری تُوں، ایویں سُنڄ ہووے تاں ٹھیک اے

• کُتّا پال کے شاکر کھیر پلا، بے دید کنوں تاں ٹھیک اے

• ہووی آوݨا شاکر قبر اُتے، میں مر وین٘دا توں وَل آ

• میں کیوں نہ شاکر ڳل لان٘واں ݙُکھ رب دی ݙتڑی ݙات اے

• شاکر بدلے پاݨی دے پٹرول سٹین٘دا رہ ڳئے

• بس شاکر فرق معیار دا ہِے، میں اَڄ رون٘داں تُوں کَل روسیں

شاکر مہروی دے مصرعے

• تیݙے ہتھ دا شاکر شیشہ ہاں، جݙاں ویساں تُرٹ، میں یاد آساں

• ہتھ لا یا شاکر معاف کریں، اُونویں سیجھ پئی، اُونویں ݙاج پئی

• یا، شام کوں ولدے پکھیاں دا، ݙٹھو، کہیں جاہ جُٹ، میں یاد آساں

• تیݙی شاکر مون٘جھ معراج کرائے، کُئی نظر جو آئے، میکوں توں نظریں

• سُکھ مہنگے ہِن، میکوں لوڑ، دی نئیں، میں شاکر تیں سودائی آں کہیں کم آئی آں

• تیݙی میݙی شاکر کیا یاری، توں شہر دا شاہ، میں رول ملنگ

• میں آپ رُنی، رُخسار رُنے، میݙی ہر ݙُسکی، میݙے نال رُنی

ٻیا ݙیکھو

• سرائیکی ݙوہڑے دے سوہݨپ، ݙو شاکر۔

• سرائیکی لوک ادب وِچ ݙوہڑا۔

• اڄوکے دور دا ݙوہڑا تے لوک ادب۔

ٻاہرلے جوڑ

• سئیں ابنِ کلیم احسن نظامی دی لائبریری ݙیکھو۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔