شاعر دی لالٹین (رفعت عباس)

حکایت

شاعر دی لالٹین

اُنہاں دیگر ویلے در کھڑکایا ' باہروں ہک لالٹین گاڈی اُتے لڈی ہوئی 'ڈرائیور تے نال ہک بیلی اوندا گاڈی وچوں لتھے تے آکھیا "اُنہاں ایہ لالٹین تیڈے کیتے پَٹھی اے

لالٹین بہوں وڈی پر جیڑھے ویلے اُنہاں لہائی اے در اگوں سامنڑے میڈے آندی ہِے ایہ ٹھیک میڈے قد برابر ہئی ' اُنہاں میکوں حیرت وچ ڈٹھا تے آکھیا " جتھوں اساں لالٹین آندی ہِے اُتھاں ایہ اسمان جیڈی ہئی ' اساں اینکوں لڈیا ہے تاں گاڈی برابر تھی گئی ' اِتھاں تیڈے قد سانویں ڈِٹھی ہسے ' اگوں ایہ لالٹین تیڈے حوالے ہے' چمنی ایندی ہمیش دی تے تیل ایندے تَل دا کڈاہیں نہ کھُٹسی..... اُنہاں ایہ لالٹین تیڈے کیتے پَٹھی اے..... تو اینکوں کہیں وی جاہ تے کہں دے نانویں بال سگدیں " اوہ گاڈی وچ بیٹھے تے وَل گئے

میں ایہ لالٹین کمرے اپنڑے آندی ' کتاباں دی الماری تے گُلدان سانویں رکھی ' ایہ ہک پوری روز ڈہاڑی لالٹین ' میں اینکوں کُل جہان دی شاعری نانویں بالیا