شاعری رن٘گ،پورھیا رمضان آرائیں

نظم ' 2 لحظے '

جاگاں ، ڈاڈھے ترسلے نال 24 گھنٹے پھولیم ، پل پل پٹم ، وقت دے حاں چوں 2 لحظے ونج گولیم ،

جہڑے لحظنچ ، ڈینہ تے رات اٹھروئیں بہہ کے ، ہک ڈوجھے کوں نکھڑن کیتے ملدن

پہلا لحظہ ؛ ایں لحظے وچ رات دے ٹھڈے ساہ ہوندے ہن ، ایں لحظے وچ سجھ آندا ھ رات دے کولوں ، رات کوں ساہیاں ڈیونڑ

ٹھڈے ساہ دے سیک تے سجھ دے حاں ءچ بھائیں لگدین ، ڈینہہ تھی ویندئے

ڈوجھا لحظہ ؛ ایں لحظے وچ رات آندی ھ سجھ دے کولوں ، سجھ دی بھاء مسماونڑ

سجھ دی بھاء مسماء ڈیندی ھ ،

سجھ ٹھردئے تاں رات دے پیٹ ءچ کئی کئی بھائیں لگدین ، رات دے ٹھڈے ساہ ہوندے ہن اے وت پہلا لحظہ ہوندئے

افکار علوی اساں لیپی راہسوں گھر ، ساڈے گھر جو کچے ہوئے اساں آپ وی مٹی دے ، اساں مٹی رچے ہوئے

تساں تھی گئے اچے لوک ، ساڈے اوویں مندڑے حال تساں کھل کھل رتے لئو ، اساں شرموں رتے لال

اساں وکھرے تھی گئے یار ، ساڈے جھوکیں لہہ گئی ڈینڑ ڈکھ ساڈے سمجھے کونڑ ؟ آ جنگلنچ کروں وینڑ

اساں مونجھ دے مارے لوک ، ساڈے حاں ءن پاڑے ہوئے کیا سڑسوں اگھاں وی ؟ اس دنیا ای ساڑے ہوئے ؟؟

اے دھرتی ما پرنام ، اساں تیڈے بچے ہوئے اساں آپ وی مٹی دے ، اساں مٹی رچے ہوئے

افکار علوی ہیں اڑئ تیکوں چوکھےملن؟ توں جو آہدیں دھوکےملن سسی، سوہنڑیں،ہیرسیالنڑ کیکوں جان دےموکھےملن؟ جیونڑجوگی جیویں ہوویں جیونڑجوگےاوکھےملن اساں آپ انوکھےراول یاروی ڈھیرانوکھےملن۔ رنگیں بھریاں رنگیلیاں کوئ ساویاں کوئ پیلیاں

کوئ نیلیاں بہوں نیلیاں

کوئ سرخ سرخ سریلیاں

دردیں مویاں دردیلیاں قسمت دیاں کالیاں نیلیاں

ہیلے کرن بے ہیلیاں ہیلا نہ کوئ ہتھ آونیں

تس پیونیں بکھ کھاونیں

ہیلا نئ کوئ ہتھ آونیں

ہتھیں چا مہندیاں لاونڑیاں پیریں چا پیلاں پاونڑیاں

کافر دیاں کافیاں گاونڑاں دھرتی کوں بہہ سنڑواونڑیاں

بھریاں بھریڑاں چاونڑیاں ول توڑ تائیں پچواونڑیاں

مندریاں وی نا وٹواونڑیاں بانہیں وی نا چھڑوانڑیاں

رولے رولن رل راونڑیاں قسمت شالا رنگ لاونیں

ہر گیڑ گل وچ پاونڑاں پا کے ولا ٹھمکاونڑا

نہ رونڑاں نہ گاونڑاں کھل کھل کراہئیں الواونڑاں

قدم اگوہاں چاونڑاں پچھو تے ول نہ آونڑاں

نہ بھاونڑاں۔۔ من بھاونڑاں من بھاونڑاں نہ بھاونیں

قسمت شالا رنگ لاونیں

عبدالرشید اشتر

بھار بھاری ہا یار مونجھیں دا میڈے خابیں ولا وی چاتا اے

تیڈی خشبو ادھار منگی ہم عشق تیڈے دے نال کھاتہ اے

نال اپنڑے وی جی کے ڈیکھ گدم بور، بیکار، چپ چپاتا اے

حسن بر تھئے بر دا کہیں نئیں پچھا اجڑیے گھر دا کہیں نئیں پچھا

ہر کوئی کار کوں ڈیکھن پوگئے زخمی سر دا کہیں نئیں پچھا

آخری خواہش ساریں پچھی کیوں پئیں مر دا کہیں نئیں پچھا

کتنا لٹ آئیں مال دا پچھدن لخت جگر دا کہیں نئیں پچھا

اپنے اپنے ڈر اچ مر گئین کہیں دےڈر دا کہیں نئیں پچھا

کرسی کھٹڑا سانویں کیوں نئیں پھر ان پھر دا کہیں نئیں پچھا

ہر کوئی عارض بھجدا ویندے سمت سفر دا کہیں نئیں پچھا

            سجاد عارض

ﮐﻮﻥ ﺁﮨﺪﮮ ﯾﺎﺭ ﺍﮮ ﯾﺎﺭ ﻧﺌﯿﮟ ﻏﺪﺍﺭ ﺍﮮ

ﺩﻟﯿﮟ ﻧﺎﻝ کھیڈﺩﮮ ﮐﯿﺠﮭﺎﮞ ﮐﺎﺭﻭﺑﺎﺭ ﺍﮮ

ﺍﻧﮕﻠﯿﮟ ﻧﺎﮞ ﮐﺮ ﮨﻮﻭﯾﮟ !ﮨﮑﻮ ﭘﺮﯼ ﻭﺍﺭ ﺍﮮ۔۔۔۔۔۔

ﮐﯿﻨﺪﮮ ﻧﺎﻧﻮﯾﮟ ﺩﻝ ﻟﺊ ﮐﯿﮩﮍﺍ ﭨﮭﯿﮑﯿﺪﺍﺭ ﺍﮮ؟

ﻟﻤﮯ ﺍﺑﮭﮯ ﮐﯿﺎ ڈﯾﮩﺪﯾﮟ ﮐﯿﻨﺪﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﮮ؟؟؟

ﮐﯿﮑﻮﮞ ﺟﺘﻮﯾﻨﺪﺍ ﭘﺌﯿﮟ ﮐﯿﮩﮍﺍ ﺣﻘﺪﺍﺭ ﺍﮮ؟؟؟

ﺍﭼﮭﺎ ﺟﯿﻮﯾﮟ ﻣﻌﺰﺭﺕ ﭘﭽﮭﻮ ﮔﮭﺮ ﺑﺎﺭ ﺍﮮ۔۔۔۔

(ﻋﺪﯾﻞ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﮧ) اے وقت بلکل وٹیج گیا ہے

           درخت  بڈھڑا  پٹیج   گیا    ہے

قلم کلھیپے دی ہمسفر ہئی

جو لحظہ لحظہ لکھیج  گیا ہے

             کتاب زندگی جو تھئی پرانڑی
             تاں ورقہ ورقہ پڑیج  گیا  ہے

ہا رنگیں بھریا جو ساہ دا جوڑا بس ان سوایا ہنڈیج گیا ہے

            امیر لوکیں دی بھیڑ  دے  وچ
            غریب عارض دھپھیج  گیا  ہے
                   
                     سجاد عارض

نال تھوڈاں دے کھل جو رلی نیئں اے محبت اساکوں پھلی نیئں

میڈے ڈینھ کوں سنیہا ڈیویں چا کتنے سالاں توں رات ڈھلی نئیں

تیڈے چہرے تے نور نیئں آیا تیئں جو چہرے تے خاک ملی نئیں

آپ ڈیوے دے نال بجھ گئی اے جہڑی ڈیوا بجھا کے ولی نئیں

اے نجومی دے وس توں باہر ہے لوح دی تختی اے میڈی تلی نئیں

بعد تیڈے طلب وی مر گئی اے چولا پاڑا گۓ جھولی جھلی نئیں

میکوں آکھس نماز پڑھی کر اے عبادت ہے اے تسلی نئیں

تیڈی مرضی دا مقتدی ہامی میڈی مرضی تاں میں تیئں چلی نئیں

کیویں آکھاں سکون آیا ہے تیڈی جھاء تاں سکون ملی نئیں

ہتھ وی مسمیں ودن زمانے توں تیڈے ہتھ دی زکوات رلی نئیں

یار اختل ہے ہاں وی سوڑا ہے صدقہ ڈے کے وی مونجھ ٹلی نئیں

ہجر سینے چوں ہنج نچوڑی ہے آکھ موسی' کوں اے تجلی نئیں

میڈے ہاں وچ سراخ تھی گئے ہن اوندے غم دی دیوار ہلی نئیں

چھوڑ ڈے یار میکوں رونڑ ڈے یار مسجد ہے اوندی گلی نئیں

مونجھ موسم ہیوی یتیمی دا پر محبت مکانڑ جھلی نئیں

مونجھ کاظم کوں مار چھوڑا ہے سک جنازے دے نال رلی نئیں

کاظم حسین کاظم ابد تاں بعد دی گالھ اے ازل گولنڑ تے خرچی ہے حیاتی۔ میں محبت دے اصل گولنڑ تے خرچی ہے

جوانی رائیگانی دی نذر کر کے ہمی گالی عمر میں آپ کوں گالنڑ تے ول گولنڑ تے خرچی ہے

ڈسا ہاں جو تیڈے گولنڑ تے کیا کیا میں نہیں خرچا میں ہر خواہش تیڈے نعم البدل گولنڑ تے خرچی ہے

تیڈی تصویر ڈیہدیں ہوئیں ایویں محسوس تھیندا ہے مصور ہک صدی تیڈی شکل گولنڑ تے خرچی ہے

اے دنیا ارتقاء تیڈے دی کافی ہے دلیل اتنی کہیں پاگل یکی عمرہ عقل گولنڑ تے خرچی ہے

روایت توں بغاوت کرکے میں شعری سفر کیتے شرر اے شاعری ساری غزل گولنڑ تے خرچی ہے

( شبیر شرر)

پلوُتا نظم

اساں ہاں پاندھی اساں ھ ٹُرݨاں نِی ساکوں ڳݨ مُنجھ مسافتیں دی اساں ہاں ݙکھاں دے وات پھسے نِی ساکوں سدُھ مدُھ کئ راحتیں دی

اساݙا چہرہ ھ وحشتیں دا مزار بݨریا اساݙے چہرے کوں ݙیکھ ݙیݨریں وی ݙر ویندیاں ہنِ بلاّئیں تاں ساریاں اساݙے چہرے توں خوف کھمدین اساݙے اندر ہے آفتیں دا ٹھکاݨا بݨریا اساݙے اندر تاں آفتیں کوں امّان ملدے

اساݙے اندر دا شور سݨ سݨ اساݙے کنّیں دے پردے پھٹ گے اساݙی وحشت توں اکھیں ساݙی دی نندر مر گئ زباں اساݙی تے زہر ڄم گے

اساݙے ہتھیں دے کھُدرے پَن توں درندے وی تاں پناہ منگدِن پھُٹیل پیریں تلے اساݙے اے نانگ وِچھوں وی آ ونڄن تاں بے موت مرن

اساݙا دل اے سیاہ اتنا اگر اے سورج وی جھاتی پاوے مونجھیج ونڄے اے ساہ اساݙا تاں وحشتیں دا غُبار ہوندے اساݙیاں ساہواں اِچ سو بلاواں ہوا جھلوڑے دی کار نکِلن اساں جے جنگل دے وچوں گزروں اساݙے ساہواں دے سیَک کولوں تاں ساوی ساول سیاہ تھیوے

اساݙا شیطان دے شہر توں گزر وی تھیندے اساݙی دہشت اساݙی وحشت توں راکشِش وی پناہ منگن اساں ہیں انہاں دے خوب ویری اساݙے گزرݨ دے بعد مدت انہاں دے شہراں اِچ ویݨ تھیندے جو کوئی لنگھ ڳے...........

اساں ہاں پاندھی اساں ھ ٹُرݨاں اساݙی منزل فقط ٹُرݨ ھ اساݙی چاہت تاں بس مرݨ ھ اساں نِی مردے..... اساں پلُوتے دی ویل وچ ہَیں اساں پلُوتے دی ویل وچ ہَیں

خالد نجیب ساہ خالی شاپر وے سائیاں، ساہ خالی شاپر وے سائیاں وا جھولنڑ دا ڈر وے سائیاں، ساہ خالی شاپر وے سائیاں

کلہی ذنانی، جنگل دی شام ایں زندگی تئیں باجوں الزام ایں قدم قدم ت ڈر وے سائیاں، ساہ خالی شاپر وے سائیاں

بوچھنڑ گدم، ٹھگی گئی آں۔ تیکوں یاد کریندی رہی آں۔ پورا ناہی بر وے سائیاں، وا جھولنڑ دا ڈر وے سائیاں

ایویں لگدئے پکھی ہامی پکھی وی نو لکھی ہامی ہنڑ کھُتھے کھمب پر وے سائیاں، وا جھولنڑ دا ڈر وے سائیاں

دل دی شیر سڈیدی ہامی نِک سُک دکھ تھوں ڈردی نامی ہِییُو ہِییُو بھن گئی تھر وے سائیاں، ساہ خالی شاپر وے سائیاں

لُگ اچ مر گئی ذال سڈیساں کاں کتے دا مال سڈیساں تین کونڑ آکھسی نر وے سائیاں، ساہ خالی شاپر وے سائیاں

جابر علی پشیہ اساں ہیں پاندھی اے پندھ کرنڑاۓ اساکوں منزل دی کوٸی خبر نی اساں نماشاں دے ویلھے سفریں نکل پٸے ہیں اساڈی راہ تے اندھارا گھپ اے اے دھِکے دھوڑے تاں آنونڑے ہن اساڈے رستے تے کنڈے وِِچھیے اے کیں وِچھاٸے ہن ؟ جو پیر زخمی تے لہو لہانڑ ان ولا وی ٹرنڑیں تے پندھ کرنڑیں

اساڈا کم اے
اداس لوکیں دے ڈمنڑیں چہریں تے

کھل ونڈاونڑ محبتاں ونڈنڑ اے کون لوک ان ؟ اساڈا رستہ پے کیوں رکیندن ؟ اساڈے خیمے پے کیوں جلیندن ؟ اے کیڑھا شہر اے ؟ جتھاں محبت دا ناں وی کینی چدھاروں نفرت بھریاں نگاہیں ھر ھک دے ہتھ اچ پھلاں دے ہار ان مگر بغل وچ لکا تے خنجر کریندے وار ان اے جو وی لوک ان اساڈی ھمت کوں دااد ڈیسن انہاں دے خنجر قبول کرنڑن انہاں دی نفرت مکانوڑیں ھے اساں محبتاں ونڈانوڑیں ھے اساں ہیں پاندھی اے پندھ کرنڑاۓ

عمران سولنگی

پیار پوجا ہے

پیار ہے عبادت سروں

پیار زندہ راہنڑ کیتے ساہ ہوندا ہے

پیار دل ہے تے دلدار وی پیار ہے ،

پیار روح دے تعلق د راہ ہوندا ہے

ساری دنیا دے فتنے فسادیں کنوں

پیار محفوظ جئیں ہک پناہ ہوندا ہے

پیار ذاتیں اوقاتیں کنوں معتبر 

پیار شاہیں دا وی شہنشاہ ہوندا ہے

پیار ہے تاں زمیں ، چندر ، تارے کنوں

اچیاں پروازاں خاکی ڈکھیندہ وادے

پیار نہیں تان اے کیا ہے جو بندہ بشر

ہک تصور کون سجدے کریندہ وادے

ایں ناں سمجھیں تاں آ میں ڈساواں تیکوں

پیار سچا ہے رب دی عطا پیار ہے

پیار پھل اے تے پھلیں تے شبنم وی ہے ،

پیار رم جھم ہے باد صبا پیار ہے

پیار ساجد تے سجدے دے اندر ڈسے

جیہڑا مسجود ہے او خدا پیار ہے

پیار موت ہے تاں موت اچ بقا ہوندی ہے ،

پیار دکھ اے تان دکھ دی دوا پیار ہے

میں تیکوں پیار کیتے تان وزبر جھیں ،

ڈکھ حیاتی دے ہن سارے نمے تھئے

پیار جیکر گناہ ہے تاں محشر دے ڈینہ

تیڈے سارے گناہ میڈے ذمے تھئے

توں سخی ہیں تیڈا کم سخاوت جو ہے

،نمی اھدا جو ایں نہ تے ایں حال دے

نمی اھدا جو پہلے بہوں کال ہن ،

نمی اھدا جو نہ کوئی نواں کال دے

نمی اھدا جو میں تیڈا بھایئوال ہاں ،

نمی اھدا جو بھایئوالی بھایئوال دے

اتنا احساس کر بنڑ کے گستاخ میں

آکھ باہواں نہ سانول سہیندا وادے

میں پیغمبر تاں نہیں ول سرعام کیوں

میکوں مالک بازار اچ وچیندہ وادے

اوویں نائب خدا ہاں مگر دوستا

میڈا سردار توں میڈا سلطان توں 

میڈی اکھیں د چاننڑ میڈی زندگی ،

میڈی پوجا وی توں میڈا بھگوان توں

کیچ بھمبھور توں ،تھل دے ٹبڑے وی توں ،

رلی سسی سا حاکم پنل خان توں

میں تیڈے رلدے پچھانویں جیھا

، میڈی قامت بلندی میڈا شان توں

تیڈا ہر ہک حکم میڈے سر اکھیں تے

ایندی تعمیل کون بندگی اکھساں

توڑے ہوساں جنازے دے بستر اتے

میکوں سڈ ماریں توں تیکوں جی اکھساں

سئیں اصغر گورمانی ساڈے تاں خواب نیناں .."نیناں تاں صرف تیڈے""

خوابیں غلاب نیناں..""نیناں تاں صرف تیڈے""
ساڈے تاں نین جنگل ،جنگلیں دے وچ پئے نچدن
من مست مور نیناں ..""نیناں وی صرف تیڈے""
تیڈے تاں نندر نیناں،،نیناں دے نور وانگے
تیڈی تاں مونجھ ماھی منڑ دی اسور وانگے
تیڈا تاں لمس ریشم سرور سخی دے میلے
تیڈا تاں جسم جھوکاں وسوں تمام بیلے
بیلے دی شام وانگوں ...شرمو شمور نیناں 
"" نیناں وی صرف تیڈے ""
اساں نمانڑی مٹی اوکھا وی کیا الیسوں
کئیں نال شر کریسوں ،،دعوے حشر کریسوں
ساڈے تاں چور نیناں 
"" نیناں وی صرف تیڈے ""
"" نیناں وی صرف تیڈے ""

سائیں عزیز شاہد صاحب⁦❣️⁩😘

• کافی*

کن وچ مندراں، ہتھ وچ چھلڑے جیونڑ جوگے، یار اولڑے منتاں منیاں، رستے ملڑے جیونڑ جوگے، یار اولڑے مانڑ سسی دا، مارو تھلڑے جیونڑ جوگے،یار اولڑے عشق دے چولےسانول گلڑے جیونڑ جوگے، یار اولڑے ڈینہہ جو بدلے تھی گئے کلہڑے جیونڑ جوگے، یار اولڑے نت پئے نظرن بھاگاں بھلڑے جیونڑ جوگے ، یار اولڑے ٹوبھے ٹبڑے، جھوکاں جھلڑے جیونڑ جوگے، یار اولڑے

                                      (مدثربھارا)

Mudassar Bhara جان توں پیارا شخص ہارا ہے. . . میڈا نقصان ڈھیر سارا ہے !

میکوں نندراں دے خواب آندے ہن. . . کتنے ڈینہھ دا میکوں جگارا ہے!

رات تھیوے تاں سکڑاں رکھاں میں. . . خواب ہنجواں توں میں نتارا ہے !

عشق جیکوں چا بوڑے ، تر ویندئے. . . اے سمندر وی ہک کنارہ ہے !

توں قدیر ایں ، بہوں ثناء تیڈی. . . پر وچھوڑے دا بھار بھارا ہے !

سفیرحسین نوتکی. غزل

آبشاریں دی موج اچ  دلربا ٹکریا ہے 

گنج مخفی وچ خود کوں چھپا ٹکریا ہے نور دے جامے وچ لا دے وانگوں ہا عشق اے یار وچ خدا ٹکریا ہے اوکوں شیشے دے وانگ ڈیٹھا ہے جیرا کل تائیں چہرہ لکا. ٹکریا ہے جیندے عشق اچ عالم فنا تھی گئے اوہو بلہھے شاہ دی بقا ٹکریا ہے اساں تسبح دے نال دل پھیر چھوڑیا ہے تہوں ترٹے قلب اچ زین مرشد آ ٹکریا ہے بندہ کبریا زین عشرت لغاری

ڈوھڑہ۔۔۔ اساں جانڑ کے گوٹیاں پھیریاں ھن اساں چال تے لایا آپکوں ھا۔۔ سجھ لہندے پار دے رستے تے اساں آن کھڑایا آپکوں ھا۔۔۔ ساہ لاکے سک دی سیپ اتے ول ول ٹکوایا آپکوں ھا۔۔۔ اساں عاصم اوندی جیت کیتے کئی وار ہرایا آپکوں ھا۔۔۔۔

تصور عاصم دستی

🍃🌿🌺🌷🌹

          " `چوتھی 'چنڈ "

ساری کھیڈ اے ترۓ چنڈیں دی

ہر کوئ اپنڑی اپنڑی چنڈ اچ اپنڑاں جیونڑ آپ ھنڈاوے اپنڑاں ساہ اے جینویں ورتے داہ تیں لاوے راہ تیں لاوے اپنڑیں سک اے جینویں سانجھی کر ورتاوے اپنڑیں ویڑھے اپنڑی 'لک چھپ آپ 'سہاوے

پر کوئ چوتھی چنڈ دے پاسے پیر نہ پاوے

ابد ازل دے پل دی تانڑی کیا چھانڑی تے کیا انڑ چھانڑی ترۓ چنڈیں دی رام کہانڑی پیرو رانڑی ، کنڈو رانڑی

چوتھی چنڈ دے کج دا قصہ کون سنڑاوے کون ونجے تے ول وی آوے

ابنڑیں پیر پتہ نئیں کئیں پاسے ٹر پۓ ہن تانگھ اے رستے بھالی پئ اے سینے سدھراں پالی پئ اے

چوتھی چنڈ اونویں خالی پئ اے

" درشن "  

Ghulam Abbas Saifi

رسدی راند اچ رل ونج یارا جهمر پل ڈو پل دی اجھڑوں ابهریے فجر دا تارا جهمر پل ڈو پل دی پیر دهمالوں چکدے ویندن گهنگهرو کردے ویندن تار نشے دا انت اتارا جهمر پل ڈو پل دی شرنا وینڑ کریندی پئی ہے آخر جھوک فنا دی دم دم وجدے نال نغارہ جھُمر پل ڈو پل دی بانہیں دے وچ بانہیں پا گهن پیریں پیر ملا گهن ول مل پوونڑ سکهنڑاں لارا جهمر پل ڈو پل دی ترائے تاڑی دے نال بهنوالی بهوئیں بهوندی ہے تنک تن تن تن تارا جهمر پل ڈو پل دی سارے رنگ خدا دے "سیفی" ہک تصویر وچ ڈیکهوں رل مل کهیڈے عالم سارا جهمر پل ڈو پلPoet:Ghulam Abbas,saifeea