سلطان احمد سنجر سلجوقی سلطنت دا عظمت و شان والا بادشاہ ہئی۔ اے ملک شاہ سلجوقی دا تریجھا بیٹا ہئی. ایں دی حکومت خراسان، غزنہ، خوارزم تے ماوراءالنہر تک پھیلی ہوئی ہئی. ایں دا ناں خطبہ وچ ایران آرمینیا، آذر بائیجان، موصل، دیار ربیعہ، دیار بکر تے حرمین تک پڑھا ویندا ہئی. 1092ء وچ خراسان تے قابض تھیا. ایں دے بعد فارس دا بادشاہ وی تسلیم کیتا گیا. سلطان سنجر نے غزنوی خاندان دے بادشاہ بہرام شاہ کوں خراج گزار بݨا گھدا. علاؤ الدین بادشاہ غور نے بہرام شاہ کوں شکست ݙتی تے غزنی گھن گھدا۔ تے ایہو علاؤ الدین وی سلطان سنجر دا مطیع تھیا ۔

بروکلین میوزیم وچ سلطان سنجر دی ہک پینٹنگ

سلطان سنجر کوں عالم اسلام وچ بہت بلند مرتبہ حاصل تھیا اینکوں ’’سلطان اعظم‘‘ دا لقب ݙتا گیا. ایں دی شان و شوکت تے عظمت و سطوت ضرب المثل ہئی۔

وفات

لکھو

8 مئی 1157ء کوں سلطان سنجر دا انتقال تھیا جس دے نال ہی سلجوقی خاندان دا خاتمہ تھی گیا. سلطان سنجر مرو وچ مدفون ہے ۔[١][٢]

حوالے

لکھو
  1. تاریخ ابن خلکان، جلد 1 صفحہ 217
  2. تاریخ اسلام، شاہ معین الدین احمد ندوی،حصہ چہارم صفحہ173