سرائیکی دے شاعر

سرائیکی شعراء یا زمینی فرشتے،

شعراء معاشرے دا عکس ھوندن، شعراء معاشرے دے ترجمان ھوندن، آپڑی زبان دے نمائندے ھوندن، محبت دے سفیر، ھوندن، دِلیں دے اسیر ھوندن، شاعر شاعر ھوندے بھانویں کہیں زبان دا ھووے، ساڈی سرائیکی کوں اے فخر ھے، کہ ایندی شعراء دی تعداد اچ ھر آونڑ آلے ڈینھ ودھارا تھیندا پئے،میڈی مٹھی ماء بولی دا ھر چھوٹا وڈا شاعر میڈے واسطے انتہائ محترم ھے، مگر کجھ ڈینھ توں چند شعراء دیاں پوسٹاں پڑھ کے انتہائ ڈکھ لگے، ذاتیات تیں حملے، آپس دے جھگڑے، نازیبا الفاظ، کیا اے زبان دے ترجمان، معاشرے دے عکس کوں زیب ڈیندن، سرائیکی نال پیار کرنڑ آلے سرائیکی ادب نال پیار کرنڑ آلیں کوں کتناں تکلیف تھیندی ھے، شاعری رب دی ڈتی ڈات ھے، مگر ایکوں لاریب، تیں وحی، دا درجہ نہ ڈیو، میں وڈے وڈے شاعریں کوں، پیر فرید دے کلام تیں تنقید کریندا سُنڑیے، انسانی کلام ھے کڈھائیں وی لاریب نئیں تھی سگدا، اگر کوئ قاری تنقید کریندے اوندا پورا حق ھے تنقید کرنڑ دا اگر او علم نال دلیل نال گال کریندا پئے تساں شعراء دا حق ھے، دلیل نال ولدا ڈیو نہ کہ ذاتیات دے میہنڑے، یا آپڑیں کلام تیں تنقید دے جرم اچ کفر دے فتوی لاء ڈیو، تھاڈے آپت دے جھیڑے نام نہاد تنظیماں، نکمیاں فورماں، اے سب سرائیکی کوں فائدہ ڈیونڑ دے بجائے الٹا نقصان کریندیاں پئین، تیں جیرھے دوست خوامخواہ کہیں دے کلام کوں پڑھ کے ترکڑی وٹے چاء تولنڑ ول بھندن، انھیں کوں وی انتہائ ادب نال عرض ھے، کہ کلام ء الہی نیں انسانی کاوش ھے، نقص لازمی ھوونڑے او بھانویں استادالشعراء ھووے، یا شاگرد ھووے،اے زمینی فرشتے نیں انسان ھن، محبتاں ونڈو ھک ڈوجھے دے کلام کوں قبول کرو، تاکہ مٹھڑی بولی کوں کوئ پلید بھونک نہ سگے، کیونکہ میڈی بولی میڈا وسیب میڈا مانڑ ھے، تیں سارے شعراء، قابل ء عزت ھن،،، (تاج محمد گوپانگ)