سرائیکی دی قدامت
سنگتیو! جتنی ہندوستان دی تہذیب قدیم ء اتنی ءی سرائیکی دھرتی دی زبان تے ثقافت قدیم ءے ڄیہڑی وقت وہیلے نال ٻرہوپلے دھاڑل حملہ آوراں دے کُھراں دی لتاڑ ءچ لتڑیج تے رہ ڳئی۔ آہدن جو دھاڑ(حملہ) جو پوندی ہئی ول اُتھاں بھانویں چِدھے چا ریھڑو ھا۔ اڄ اساکوں کتھائیں دھک لگے، درد جو تھیوے آکھدے ہیں "دھاڑ وُو" ۔۔۔۔۔۔ یعنی " دھاڑ آئی وُو" ۔۔۔۔ حملہ آیا وُوــــ ۔۔۔ اج ایہو لفظ "دھاڑ" اساݙے درد دی علامت بݨ ڳئےـــ بلکل اینویں جیویں سندھی آکھدے "گھوڑا ڑے گھوڑاـ"
ہر لفظ اپݨے اندر ہک مکمل تاریخ رکھیندے ۔ اے ٻرہوپلے دھاڑل، گھوڑیاں اُتے چڑھ اینجھا درد کِھنڈیندے ہن جو ہزاراں وریہاں گزرݨ بعد اڄ وی دھک جو لڳے دھاڑ آئی وُو مُنہہ ءچوں نکلدے۔ ہُݨ بھانویں جو سرائیکیاں دی لکھی پڑھی تاریخ نہ ہوے پر اساݙی ٻولی اساݙے بِھڑ ٹٻے تےاساڈے ، لوک قصے ءی اساݙی مکمل تاریخ ءے جیکوں ول ول کھولݨ دی ،ٻولݨ دی، تے پھرولݨ دی لوڑھ ءے۔ عبدللہ عرفان ہوراں اپݨے ایں شاہکار ءچ اساݙی مہان دھرتی اُتے تاریخ دی دھاڑ کوں سُتے بِھڑ ٹِٻاں کوں ونڄ جگائے۔ انھاں بِھڑ ٹٻاں اندر اساݙے وݙکیاں دے درد کُہیجے پئین ۔ اڄ اے ٹِٻے اپݨی نویاں پیڑھیاں کوں کُوکاں مار سݙیندے پئین "جو اساں پُراݨے ٹھیڑ"۔۔۔۔۔۔ شہزاد عرفان