سرائیکی اکھاݨ (ݙ)
ݙاچی کِیتا وِیہہ کوہ، توݙے کِیتا ترِیہہ کوہ
ݙاݙھا مارے ٹَپے، تے سُن٘ڄاں ݙیوے ڳِـیـتاں
سُن٘ڄے دے اَستاوے تے ݙاڈھے دیاں دیاں مَسِیتاں
ݙاڈھا مارے، رووَݨ نہ ݙیوے
ݙاڈھے آندے پی پی وَین٘دے، گھر دے شودھے تَسے
ݙاڈھے تے پَھردا نئیں، ہِیݨیں تُوں ٹَلدا نئیں
ݙان٘د ـ چور گھر ای وَاہݨاں، سادھ گھر ای وَاہݨاں
ݙانگ تے ݙاکُو ـ ݙُو ڄَݨے، جَنڄ شودھی کَلھی
ݙِٹھا چَن مَنیسُوں
ݙِٹھے مِٹھے ہوندِن
ݙُدھی تَھݨیں نئیں پوندی
ݙِکھاوݨی سَڄی تے مارݨی کَھٻی
ݙن٘د ڳئے سوادھ ڳیا، اکھیں ڳَیاں جہان ڳِیا
ݙُو گِدڑاں شین٘ہہ مار گَھتا
ݙُو گھراں دا مہمان بُکھا مَردےٗ
ݙَہ کِراڑ ہِکو ڄَٹ، چالھی مُلاں ہِکو رَنّ
ݙَیݨ مَـر ڳئی، ݙند سَٹ ڳئی
ݙے دا گِھن اے
ݙَیݨ وی ست گھر چھوڑ وَیندی اے
ݙیوے تاں کَلّرُوں، گِھنے تاں کَھلـڑُوں
ڳ لکھو
ڳالھ اِچُوں ڳالھ نِکلدی اے
ڳالھِیں دے پَھٹ نئیں مِلدے
ڳالھِیں رہ ویندِین، بندہ نئیں راہندا
ڳالھِیں نال ڈِڈھ نئیں بھرِیندا
ڳاہک تے موت دا کیہڑا پَتہ
ڳِٹھ سِیوے تے ݙُو ہَتھ پاڑے
ڳَݙھاں دے ڳل لعل
ڳَݙھاں دا وَس اے ڄو ٻیڑی تے نہ چَڑے
ڳَݙھاں کُوں سوٹا تے گھوڑے کُوں شارَت
ڳَݙھاں گھوڑا ہِک بھاء
ڳُڑ دی کئی جا کَوڑی نہِیں
ڳَل پیا دول وڄان٘وݨا پوندےٗ
ڳُڑ اِچ رَن٘با اے
ڳَل دی بلا نَل اِچ
ڳَنݙھی ہمیشاں کم آندی اے
ڳولیں خُدا وی لبھ پوندےٗ
ڳوہ کُوں مِلّی ڳوہ، ڄِین٘ہیں اے تے ڄین٘ہیں او
ڳوہ کُوں موت پَـٹا، چُوڑھاں دا گھر تَکُس
ڳئی عِزت ہَتھ نئیں آندی
ڳَنڈھ ناں پَلّے، ہار گِھناں کے چَھلے