سانجھ

دوست سبھے پُچھدن جو یار پاکستان آ تے لکھن کیوں چھوڑیں بیٹھیں ؟ ۔۔۔۔۔۔ یارو مُکدی گالھ اے ء جو ساری حیاتی وسیب ءچ کہیں وڈی مثبت تبدیلی گھن آنڑ دے ترلے ءچ لنگھا ڈتی جو اساں نئیں تاں اساڈی اگلی پیڑہیاں کیتے رستے کھول ونجوں پر ہر شئے اگے توں وی پِچھوویں تھی گئی ہے ۔۔۔۔ سیاست جیڑھی جو عبادت تے مقدس ہوندی ہے۔۔۔۔۔ ہُن خدا داعذاب لگدی ء۔ جتھ کتھ لوک اپناآپ بُھل تے کملیاں گالھیاں دے لئی لگ بنڑے ودن۔۔۔ وردی آلے ویہی ویہی سال ہک عذاب کوں لوکاں اُتے تھوپیندن ول ۔۔۔ انہاں نال رل مڈی کما عوام کوں ُلٹ پُٹ تے وت بیا نواں من پسند عذاب نازل کر ڈیندن ۔ پورے وسیب کوں مذہبی انتہا پسندی تے غربت دے عفریتاں دے اگوں بدھ تے بلہا ڈتے نے جو کتھاؤں ویہلے تھیسن تے نہ اگوہیں ٹرسن۔ اے لوکاں کوں اپنے باوردی اقتدار تے طاقت دی آپتی بھڑاند ءچ رُجھائی کھڑن۔ اکھانڑ ء جو " اُڈ مویا تاں تڈا۔۔۔۔ بُڈ مویا تاں تڈا" ۔۔۔۔۔ جیکوں ہالی وی نظردے جو "عوام طاقت کا سر چشمہ" او کہیں بُڈھے بُوہڑدے مُنڈھ ءچ سِر پا تے سو دفع آکھے جو "عوام طاقت کا سر چشمہ"۔۔۔۔۔۔۔ جو متاں دل کوں تسلی ملے۔۔۔۔۔۔ بس پِچھے سبھےدھندے چھوڑ روہی دو مونہہ کیتم ۔۔۔۔۔۔۔ سنگت نال سانجھ رلائی می ۔۔۔۔۔ دل خوش تھی گئے ۔۔۔۔۔ شاعر کوئی نمی پر جو جیویں آندا گئے لکھ چھوڑی می ۔۔۔ ٹھیک تے بھانویں غلط ۔۔۔ سوچینداں جو جیڑھے سیاسی کارکن اپنے وسیب دی ثقافت کلچر تے لوکاں نال جُڑے کوئی نئیں او ساہ کیویں گھندے ہوسن ۔۔۔۔۔۔ کوئی نظریے دی بوڑ بھاجی تے مذہب دا ٹُکر روز بھانویں کھاوے ۔۔۔۔ نِرا پھوگ ء ۔۔۔۔۔۔ جئے تئیں دھرتی دے رنگاں ءچ خود آپ نئیں رنگیندا۔۔۔۔۔ روہی دے انہاں ہر ہک مورتءچ لکھاریاں کیتے نظماں قصے سانبھے لاتھن ۔۔۔۔ آرٹسٹ دوستاں کیتے ڈھگ رج لُکا پئے کھٹنڑ جوگا۔ تہوں دوستاں سنگتیاں نال سانجھا کیتے می۔۔۔ اے سبھی مورتاں میڈے کیمرے توں نئیں لتھے۔۔۔ شہزاد عرفان ۔۔۔۔