ساؤل

ساؤل (/sɔːl/; عبرانی: שָׁאוּל، جدید Šāʼûl ، طبری "دعا،کیتے پچھا"; لاطینی: Saul; عربی: طالوت، Ṭālūt یا عربی: شاؤل، Sha'ūl)، عبرانی بائبل دے مطابق، ساؤل مملکت اسرائیل تے یہوداہ دا پہلا بادشاہ ہئی۔ ایندا دور، روایتی طور تے یارہویں صدی ق م وچ ہئی۔ جیں نے ہک قبائلی معاشرے کوں ریاست بݨا ݙتا۔

ساؤل، متحدہ مملکت اسرائیل دا پہلا بادشاہ

بائبل وچ ذکر

طالوت بن کش یا ساؤل تاریخ وچ قوم اسرائیل یعنی یہودیاں دے پہلے بادشاہ تسلیم کیتے ڳئے ہن جنہاں کوں نبی سموئیل علیہ السلام نے قوم دے اصرار تے 1020ق م وچ چݨا ہئی۔ کتھائیں اُنہاں دا زمانہ 1079ق م۔ 1007ق م ہے تاں کتھائیں ذرا فرق نال کجھ ٻیا۔ کجھ دے مطابق زمانہ حکومت 1028 قبل مسیح تا 1012 قبل ہئی۔ ایہ طالوت اوہے ہن جنہاں دا ذکر توریت وچ ساؤل (Saul) دے ناں نال آیا ہے۔ توریت وچ انہاں دی نصب حکومت دا ذکر حسب دستور طوالت دے نال موجود ہے:۔

(15) تے خُداوند نے ساؤُل دے آوں توں ہک ݙینہ پیشتر سموئیل تے ظاہِر کر ݙتا ہئی کہ۔(16)کل ہیں وقت وچ ہک شخص کوں بِنیمِین دے مُلک توں تیݙے پاس بھڄیساں ۔ تُوں اُونکوں مَسح کریں تاکہ اوہ میݙی قَوم اِسرائیل دا پیشوا تھیوے تے اوہ میݙے لوگاں کوں فِلستِیوں دے ہتھوں بچیسی کِیُونکہ مَیں اپݨے لوگاں تے نظر کیتی ہے ۔ اِیں واسطے کہ اُنھاں دی فریاد میݙے کول پُہنچی ہے۔ ۔ (سموئیل-1، باب 9 آیت 15 اور 16)

قرآن وچ ذکر

وَقَالَ لَهُمْ نِبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِّمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِكَةُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

ترجمہ :

”تے انہاں دے نبی نے انہاں کوں فرمایا: ایندی سلطنت (دے مِن جانِبِ اﷲ ہوݨ) دی نشانی ایہ ہے کہ تہاݙے کول صندوق آسی، اوندے وخ تہاݙے رب دی طرفوں سکونِ قلب دا سامان ہوسی تے کجھ آلِ موسٰی تے آلِ ہارون دے چھوڑے ہوئے تبرکات ہوسن، اینکوں فرشتیاں نے چاتا ہویا ہوسی اگر تساں ایمان والے ہو تاں بیشک ایندے وچ تہاݙے کیتے وݙی نشانی ہے۔