دھرتی واسو رابطہ نی چھوڑنا

جیویں 20ویں صدی دے چھیکڑ وچ سرائیکی لوک سانجھ دے دانشوراں سرائیکی قوم دی سُنڄاݨ تے بقا کیتے ہک لائحہ عمل تیار کیتا ہا جیرھا جو اوں وقت دے تقاضیں دے مطابق دُرست تے کامیاب ہا ، اڄوکے دَور دے تیزی نال بدلدے ہوئے حالات دے طوفان وچ جتھاں ایں دھرتی دے لوکاں دی جُڑت تیزی نال تُرٹدی ویندی ہے، نظریاتی سوجھلا ختم تھیندا ویندے ، سرائیکی زبان ، ثقافت تے ادب واسطے کئی چیلنج سامݨے آ ڳن اِنھاں حالات وچ ہک ’’قومی کانفرنس ‘‘ دی سخت ضرورت ہے جیندے وچ سرائیکی دھرتی دے دانشور ، اڳواݨ تے سوجھواݨ شریک تھی تے اڄوکے حالات دے ہر طرح دے چیلنج دا مقابلہ کرݨ سانگے ہک متفقہ لائحہ عمل قوم کوں ݙیون۔ جیندے اُتے عمل کر تے اساں اڄوکے زمانے وچ کامیابی نال جی سڳوں ۔

ایہ تجویز جولائی 2016ء دے چھیکڑی ہفتے اچ سرائیکی وسیب دی کانو کان تھئی سنگت سانگے فیس بُک تے اپ لوڈ کیتم تاں میکوں دھرتی ڄایاں دے چہرے تے مونجھ زیادہ تے اُمید گھٹ نظر آئی۔ مونجھی حیاتی دے ایں کوجھے موڑ دا لانگھا لنگھیم تاں میݙی دید ساری دُنیا دیاں قوماں دے کلچر تے ونڄ پئی تاں میکوں ایں گاٖلھ دا شدت نال احساس تھیا جو پوری دُنیا دا کلچر ’’گلوبل کلچر‘‘ دی شکل اختیار کریندا پئے۔ انسانی حیاتی دے جیوݨ دے تقاضے تبدیل تھیندے پِن ، قوماں ادب اتے تہذیبی حوالے نال زوال دا شکار تھیوݨ دی وجہ توں مرݨ شروع تھی ڳن ایں اوکھے موڑ تے میں اپݨی مردی ثقافت ݙیکھ تے چُپ نی رہ سڳدا۔ میݙا خیال ہے جو اڄوکے حالات اچ بدامنی تے انتشار کوں مُکاوݨ سانگے ادب کوں فروغ ݙیوݨ لازمی تھی ڳئے۔

موبائل فون تے انٹر نیٹ دی وجہ توں بھانویں جو ساݙے پوری دُنیا نال رابطے تھی ڳن پر حقیقی جُڑت ختم تھی ڳئی ہے،حقیقی جُڑت میل ملاپ نال زندہ رہندی ھے۔ ٹیلی ویژن ، ڈش ، کیبل دی وجہ کنوں لوکاں کوں اپݨے گھر اچ تفریح مِل ڳئی ھے جیندی وجہ کنوں ہُݨ میلے مُکدے ویندن تاں ساکوں ہُݨ چاہیدا ھے جو اساں ہُݨ مِلݨ نہ چھوڑوں۔اینویں اساݙے وسیب وچ مشاعریاں دی عظیم روایت وی مُکدی ویندی ہے ایں سانگے ہُݨ اساکوں چاہیدا ھے جو اساں وسیب اچ چھوٹیاں چھوٹیاں ادبی نشستاں دے رواج کوں زیادہ توں زیادہ ودھاؤں۔ میݙے خیال وچ ایں دور اچ ادبی تنظیماں دی پہلے توں ضرورت ودھ ڳئی ہے۔ ادب ہمیشہ انسان کیتے شعورتے سوجھلے دا سبب رہ ڳئے ۔ ہک شاعر ، ادب دے ذریعے قومی خدمت سرانجام ݙے سڳدے میں ادب دے ذریعے اڄوکے دھرتی ڄایاں کوں نویں دڳ تے ٹورݨ دا اَہر کریندا پیاں جے تُساں وی ماء دھرتی دا درد سینے رکھدے ہو تاں اَؤ رَل کراہیں تُرٹدی سنگت دا سچا سانگا جوڑ تے جیوݨ دا اَہر کروں۔

غیورؔ بخاری