بندش پاء
بندش پاء چین دی ہِک رِیت ہئی جین٘دے وِچ نوخیز ٻالڑیاں دے پیراں کُوں کَس تے ٻَدّھ ݙِتّا وین٘دا ہئی جاں جو اُنّھاں دے قدم سوہݨے اَتے اُون٘دا جُسّہ متناسب تھی ون٘ڄے۔ اِیہ رِیت تانگ ٹَٻَّر دے عہدِ حکومت تُوں وِیہوِیں صدی عیسوی تئیں رائج رہی اَتے اِیں عرصے وِچ اِیکُوں ذی حیثیّت تِرِیمتاں دی علامت نیز سُݨھَپ دی نشانی وی سمجھیا وین٘دا ہئی۔ بندش پاء دا عمل ٻہوں ڳَیڑ وات ݙیوݨ آلا ہئی اَتے عام طور تے طبقۂ اشرافیہ دے ٹَٻَّراں تئیں اِی محدود رِیہا، بسا اوقات اِیں عمل تُوں لنگھݨ آلیاں ٻالڑیاں دائمی طور تے معذور وِی تِھی وین٘دیاں ہَن۔ تاہم جیڑھے پیر اِیں عمل دی پارُوں سوہݨی شکّل اختیار کر گِھندے ہَن اُنّھاں کُوں کن٘ول آلی کار پیر آکیا وین٘دا ہئی۔
غالباً ݙاہوِیں صدی عیسوی وِچ پَنڄ ٹَٻَّراں اَتے ݙاہ باشاہتاں دے دور دے درباری رقاصائیں نے اِیں رِیت دا اَغاز کِیتا اَتے وَل تانگ ٹَٻَّر دے عہدِ حکومت وِچ اشرافیہ دے وِچالے اِیہ رِیت رائج تھئی اَتے چنگ ٹَٻَّر دے عہدِ حکومت تئیں بتدریج سبھے سماجی طبقیاں وِچ پھیل ڳئی۔ بندش پاء دی اَنج اَنج شکلاں مروّج تھئیاں جِنّھاں وِچ سبھ تُوں وَدھ ݙُکھ ݙیوݨ آلی شِکّل سولہویں صدی عیسوی وِچ سامھݨے آئی۔ ہِک تخمینے دے مطابق اُنوِیہوِیں صدی تئیں چالہِیہ تُوں پنجاہ فیصد چینی تِرِیمتاں اَتے چینی اشرافیہ دی سو فیصدد تِرِیمتاں اِیں عمل تُوں لنگھ چُکّیاں ہَن۔[١] تاہم دیس دے اَنجو انج حِصّیاں وِچ اِیں رِیت دی اَنجو انج شکلاں رائج رِیہاں ہِن۔
چنگِ عہدِ حکومت وِچ اِیں رِیت دے خاتمے دی اَݨ ڳِݨت کوششاں تھئیاں۔ چناں چہ منچو شہنشاہ کانگ شی نے سن ١٦٦٤ء وِچ اِیں رِیت اُتّے پابندی لاوݨی چاہِی جاں جو اُوکُوں نا کامی تھئی۔[٢] اُنوِیہوِیں صدی دے اواخر وِچ چینی مصلحین نے وی اِین رِیت دے خلاف اَواز چاتی جاں جو اُنّھاں کُوں وی خاطر خواہ کامیابی ناں مِلّی۔ اَخِیر تے وِیہوِیں صدی وِچ بندش پاء مخالف مہمّاں دے مسلسل کوششاں نے اِیں رِیت دا خاتمہ کِیتا۔ تاہم ہُݨ وِی کُجھ اِیہو جئیں ٻُڈھڑیاں تِرِیمتاں مِل وین٘دیاں ہِن جِنّھاں دے پیر ڄکڑے ہوئے نظر آن٘دے ہِن۔[١]