براہوئی زبان

براہوئی ہک قدیم ترین زبان ہے، پر نویں سکھݨ والے کیتے اے زبان بہت مشکل ثابت تھیندی ہے۔ برطانیہ دور وچ انگریزاں نے برصغیر دے تقریباً زباناں سکھ گھدے لیکن جݙݨ براہوئی زبان دے بارے کہیں انگریز توں پچھا گیا تاں اس ہک ٹین دے ڈبے وچ کچھ کنکریاں گھت کے ہلاوݨ شروع کیتا تے اس توں جو آواز نکلی اُس آکھیا کہ براہوئی زبان دی مثال ایویں ہے۔ اے زبان بہت وسیع علاقے وچ بولی ویندی ہے۔ کوئٹہ توں ایران دے سرحداں تک تے حب چوکی تک اے زبان بولی ویندی ہے۔ جیویں اے زبان جتنے وݙے علاقے وچ بولی ویندی ہے ایں طرح اے اتنی ہی غیر معروف ہے۔ کراچی دی طرف حب چوکی دے بعد کوئی اس زبان دے بارے کوئی کچھ نہیں ڄاݨدا۔

براہوئی زبان
مقامی	پاکستان، افغانستان، ایران
علاقہ	صوبہ بلوچستان دا براہوئی وسیب
لسانی خاندان	پروٹو دیراوڑ شمالی براہوئی زبان
لہجے	جھالاواݨی، سراواݨی
نظام کتابت	فارسی عربی، لاطینی
رسمی حیثیت
منظم از	کوئی وی کائنی
زبان دے کوڈ
آیزو 639-3	brh
گلوٹولاگ	brah1256

فیروزی زنگ نال ظاہر کیتا ڳیا پاکستان اچ براہوئی وسیب

ںراہوئی وسیب

ان مفروضیاں توں ہٹ کے براہوئی زبان تے انگریز مستشرقین نے ابتدائی طور تے بہت اہم کم کیتا ہے۔

براہوئی زبان پاکستان دے صوبہ بلوچستان دے علاوہ افغانستان تے ایران دے کئی علاقیاں وچ بولی ویندی ہے۔ اس دے علاوہ پاکستان دے صوبہ سندھ وچ وی براہوئی بولݨ والیاں دی کثیر تعداد موجود ہے۔ سندھ وچ رہݨ والے براہوئی خود کوں "'بروہی"' جبکہ بلوچستان، افغانستان تے ایران وچ براہوئی بولنے والے بلوچ سݙویندے ہن جیہڑے کہ جبری انتقال قومیت دا شکار ہن.

آبادی

پاکستان وچ 26 لکھ براہوئی ٻولݨ آلے لوک رہندن جبکہ پوری دنیا اچ براہوئی ٻولݨ آلیاں دی تعداد 2017ء دی مردم شماری دے مطابق 2,864,400 ہے۔

تعلیم

پہلی کنوں بروہی لازمی ہے۔ ایم اے تائیں بروہی پڑھائی ویندی ہے۔

حروف تہجی

b

á

p

í

s

y

ş

v

x

e

z

ź

ģ

f

ú

m

n

l

g

c

t

ŧ

r

ŕ

d

o

ð

h

j

k

a

i

u

ń

ļ