اصغر گرماݨی
سرائیکی زبان دا ٻہوں وݙا شاعر ہے
اصل ناں محمد اصغر
قلمی ناں اصغر گرمانی
جمن 1976ء
پیشہ تجارت
فون نمبر 03336004992
مظفر گڑھ دے علاقے چوک قریشی نال تعلق ہے۔ بہاؤالدین زکریا یونیورسٹی توں سرائیکی وچ ایم اے کیتا ہوئے۔ جدید سرائیکی شاعری خاص طور تے غزل دے میدان وچ بہوں ناں پیدا کیتے تے تجربے کیتن جنہیں وچ ہک تجربہ سرائیکی مقالماتی غزل دا ہے جیکوں عوام بہوں پسند کیتے۔
شعری مجموعہ’’سیپ‘‘ دے خالق اصغر گرمانی ضلع مظفر گڑھ دے اُبھردے ہوئے نوجوان شاعر ہن ۔سرائیکی شاعری دیاں ڈوجھیاں مروّجہ اصناف وی لکھد ن مگر غزل انہاندی پسندیدہ صنف ہے تے اوہ غزل کوں اوندے موڈ مزاج مطابق پوری مہارت نال لکھدن۔انہاندی غزل فنّی محاسن تے غزل دے لوازمات پورے کریندی نظر آندی ہے۔تے انہاں کوں خود کوں وی اپنی غزل تے پورا پورا اعتماد ہے،تہوں اوہ اپنے محبوب کوں وڈے فخر نال آہدن جو۔
نمونہ کلام
لکھوھیں ڑی کینجھا سیپ سنگھاری بھاہ لڳ ڳئی اے
چولے تے کئ نقش ابھاری بھاہ لڳ ڳئی اے
اۓ جوڳݨ جنگل دی راݨی پیرو راݨی
شہر ءِچ بوچھݨ آن اݙاری بھاہ لڳ ڳئی اے
تیݙا دل وی پتھر ھا تے میݙا دل وی
پتھر تے ایں پتھر ماری بھاہ لڳ ڳئی اے
تھل کوں آکھی پاݨی تھی ونج پاݨی تھی ڳئے
پاݨی وچوں عشق گزاری بھاہ لڳ ڳئی اے
میݙے سینے لڳ کے میݙا "اصغر" جیویں
آپو جاݨ تاں سینہ ٹھاری بھاہ لڳ ڳئی اے
کافر کون ؟
لکھوکاں کافر[١]::::::
لوکی پچھدن،
کاں کوں کافر کیوں آھدن؟
ہک معصوم پرندہ جیہڑا
مہمانیں دیاں خبراں ݙیندے
کہیں وسوں دیاں شانداں ݙیندے
کافر کیوں ھے؟
میں اے آھداں۔
کافر کہیں مذہب دا ناں نئیں
نہ اے رنگ یا ذات دا ناں ھے
نہ کہیں دی اوقات دا ناں ھے
کافر ہک کردار کوں آہدن
کیتے ہوئے نروار کوں آہدن
میں اے آہدان
بھانویں اݙدا پکھی ھووے
کہیں وستی دا ڳودا ھووے
کہیں درگاہ دا وارث ھووے
بھانویں ملک دا حاکم ھووے
جیکر کہیں مجبور دے ہتھو
کہیں مجبور دے بالیں دے ہتھو
رزق کھسیندے
کافر ہوندے..
غزل
لکھوتیݙیاں زلفاں رات سیاہ ان کینا لکھساں
تیݙے نیناں نور نگاہ ان کینا لکھساں
میں لکھدا ہم جان میݙی توں جندڑی میݙی
جان تے جندڑی بے پرواہ ان کینا لکھساں
تئیں آکھیئے جو شعر لکھاں میں تیݙے کیتے
نمی لکھدا لوک گواہ ان کینا لکھساں
تیکوں آپڑیں خواب خیالیں لکھدا ہامی
بھاہیں خواب خیال کپاہ ان کینا لکھساں
میݙے شعر گناہ ان جیکر میݙی توبہ
پہلے میݙے ڈھیر گناہ ان کینا لکھساں
چندر ستارے پھل خوشبو تے مونجھ دے منظر
سارے تیݙے گھر دے راہ ان کینا لکھساں
خط ءچ لکھساں چنگی نبھدی پئی اے
"اصغر"
ول آ میݙے آوکھے ساہ ان کینا لکھساں...!!!
اصغر گورمانی
غزل
لکھوپیار دا کوئی اثر تاں کائنا ہا
تیکوں نکھڑݨ دا ݙر تاں کائنا ہا
جیݙی آنوݨ کوں دیر کیتی ہئی
ایݙا لمبا سفر تاں کائنا ہا
دل دے چوریں کوں راہ کتھو مل پئے
میݙے سینے تے در تاں کائنا ہا
نہ او خدا ہا نہ میں کوئی بت
ساݙا ازلاں دا شر تاں کائنا ہا
رات چوݙی دے چن دے جلوے ہن
رات اصغر وی گھر تاں کائنا ہا
سئیں اصغر گورمانی
غزل
لکھوویلھی تھی ݙسا گِھن
ڈکھڑے سݨا گِھن
پیریں اتے ہتھ رکھ
یار کوں منا گِھن
دل ݙے حکیم کوں
دل دی دوا گِھن
کنو بُٹی آکھسی
بوچھݨ اتے پا گِھن
گھمی گھمی رات ہے
رات کوں روا گِھن
سک ساگی سانبھ رکھ
مونجھ گھݨیں چاگِھن
مندری تاں منگی وی
خواب وی ولا گِھن
کلھی ہاں وئے ڈھولݨاں
قسماں چوا گِھن
در اتے چوگ سٹ
پکھیں دی دعا گِھن
ویندا پئے وی اصغر
مل پو الا گِھن
اصغر گورمانی
پیار پوجا اے پیار اے عبادت سجݨ
لکھوپیار پوجا اے پیار اے عبادت سجݨ
پیار زندہ رہݨ کیتے ساہ ہوندا ہے
پیار دل اے تے دلدار وی پیار ہے
پیار روح دے تعلق دا راہ ہوندا ہے
ساری دنیا دےفتنے فسادیں کنوں،
پیار محفوظ جئیں ہک پناہ ہوندا ہے
پیار ذاتیں صفاتیں کنوں معتبر
پیار شاہیں دا وی شہنشاہ ہوندا ہے۔
پیار ہےتاں زمیں چندر تاریں کنوں،
اچیاں پروازاں خاکی وکھیندا ودۓ،
پیارنئیں تاں اے کیا اے جوبندا بشر،
ہک تصور کوں سجدے کریندا ودئے
اےنئیں سمجھا تاں آ میں ڈساواں تیکوں،
پیارسچا ہے رب دی عطا پیار ہے،
پیار پھل اے تے پھلاں دی شبنم وی ہے
پیار رم جھم ہے باد صباپیار ہے
پیار ساجد دے سجدے دے اندر ڈسے
جیہڑا مسجود ہے او خدا پیار ہے،
پیار موت اے تاں موت اچ بقا ہوندی ہے
پیار ڈکھ اے تاں ڈکھ دی دوا پیار ھے۔
میں تیکوں پیار کیتے تاں وزبر جئے
ڈکھ ساری حیاتی دے ہن سارے نمے تھۓ،
پیار جے کر گناہ ہے تاں محشر دے ڈینہہ،
تیڈے سارے گناہ میڈے ذمے تھئے
توں سخی ہیں تیڈا کم سخاوت جو ہے
نمی آہدا جو ایں نہ تے ایں حال ڈے
نمی آہدا جو پہلے بہوں کاہل ہن
نمی آہدا جونہ کوئی نواں کاہل ڈے،
نمی آہدا جو میں تیڈا بھائیوال ہاں
نمی آہدا جو بھائیوالی بھائیوال ڈے،
نمی آہدا جو اکرس ہے ہاں ہس پئے
آ میڈی تسی روح کوں وی پݨیال ڈے۔۔
اتنا احساس کر بݨ کے گستاخ میں
آکھ باہواں نہ سانول سہیندا ودئے
میں پیغمبر تاں نئیں ول سرعام کیوں،
میکوں مالک بازار اچ وچیندا ودئے
انجیں نائب خدا ہاں مگر دوستا،
میڈا سردار توں،
میڈا سلطان توں،
میڈی اکھیاں دا چانݨ،
میڈی زندگی،
میڈی پوجا وی توں،
میڈا بھگوان توں،
کیچ بھنبور توں،
تھل دے ٹبڑے وی توں،
رلی سسی دا حاکم پنل خان توں،
میں تیڈے پیریں رلدے پچھاویں جیا،
میڈی قامت بلندی
میڈاشان توں،
تیڈا ہر ہک حکم میڈے سر اکھیں تے،
ایندی تعمیل کوں بندگی آکھساں،
توڑے ہوساں جنازے دے بستر اتے
میکوں سڈ ماریں توں
تیکوں جی آکھساں.۔۔۔۔۔
سئیں اصغر گورمانی
یار دی بارات ہووے
لکھویار دی بارات ہووے ، چوڈویں دی رات ہووے
میندی والے تهال ہوون ، ساریاں سینگیاں نال ہوون
پچهیں گڈیاں کهیڈساں
سوہنڑا سوہنڑا ونڑ ہووے ،پیریں چهنڑ چهنڑ ہووے
سونے رنگی لهاں ہووے،سانولے دی بانهہ ہووے
پچهیں پینگهاں جهوٹساں
گهمی گهمی شام ہووے ،شام تیڈے نام ہووے
میڈا بهاہیوال ہوویں ،رات ساری نال ہوویں
پچهیں ڈیکهیں جاگساں
کجلے دی دهار ہووے ، اکهیاں خمار ہووے
مٹها مٹها بول ہووے، بیا کوئی نہ کول ہووے
پچهیں تیڈو ڈیکهساں
Asghar Gurmani