آپ 1919ء وچ تونسہ شریف اچ پیدا تھئے۔ استاد فیض اپنْی شاعرانہ طبیعت تے مزاج پاروں تعلیم دا سلسلہ جاری نہ رکھ سگٖے ،معمولی تعلیم ہئی ،ڈسٹرکٹ کونسل ڈیرہ غازیخاں وچ ملازمت اختیار کر گھدی تے اتھاؤں ای ریٹائر تھئے۔شاعری دے حوالے نال 1938ء کوں چوہدری خیرالدین خیرؔ جو عزیز لکھنوی دے شاگرد ہن انہاں کولوں فیض حاصل کیتا ۔ آپ اپنْے زمانے دے استاد شاعر ہن۔نامور لکھاری ڈاکٹر طاہرؔ تونسوی دا شمار وی آپ دے شاگرداں وچ تھیندے۔ آپ دا غزلیہ کلام ذرا ملاحظہ فرماؤ!

اکھ میڈٖی اشک بار ڈٖسدی ہے

وانگ ساونْ پھنوار ڈٖسدی ہے

میڈٖا سانول نظر نہیں آندا

میکوں دنیاں اندھار ڈٖسدی ہے

پھُل چمن دے خزاں توں کملا گٖئے

ہُنْ نہ کہیں جاہ بہار ڈٖسدی ہے

اوجھاں سانول نظر نئیں آندا

خلق تاں بے شمار ڈٖسدی ہے

بحرِ غم وچ ہے آ گٖئی کشتی

نہ کئی جاہِ فرار ڈٖسدی ہے

اپنْی حالت کوں ڈٖیکھ کے میکوں

سب خدائی بے قرار ڈٖسدی ہے

فیضؔ بٖیٹھاں میں نوحؑ دی بٖیڑی تے

بے خطر ، خوف پار ڈٖسدی ہے


؎میں فیضؔ ڈٖاڈھا گناہ گاراں ایں سارے جگٖ توں بٖہوں نکاراں

قلم چا پھیرو میڈٖے گناہاں تے لا محالہ ، تاں لطف تاں ہے

٭٭٭