احمد خان طارق

Ahmad Khan Tariq
Ahmad Khan Tariq
Born	25 September 1924; Shah Sadar Deen, Dera Ghazi Khan, Pakistan
Died	10 February 2017 (aged 92)
Occupation	Poet
بچے	10

احمد خان طارق سرائیکی زبان دا بہوں وڈا شاعر تے ڈوہرے دا بادشاہ ہئی.احمد خان طارق 1924ء وچ تونسہ شریف دے علاقہ شاہ صدر دین وچ پیدا تھئے۔ انہاں دے والد دا ناں بخش خان ہے۔ پیدائشی ناں احمد بخش تے تخلص طارق ہے۔ تعلیم پرائمری ،پیشہ زمیندارہ تے ذات کھوسہ ہے۔ احمد خان طارق 10 فروری 2017 کوں 93 سال دی عمر وچ انتقال کیتا.

نمونہ کلام، خدمات تے شخصیت دا جائزہ

میڈا مالک سچ دیاں سوچاں ڈے، ہر سوچ دِھیان دے کم آوے ہر بندے کوں انسان بنڑا ، انسان انسان دے کم آوے ارمان ارمان ارمان ہوون ، ارمان ارمان دے کم آوے ڈے "طارق" جان جہان اُوہا ، جیرھی جان جہان دے کم آوے

فائدہ گولیندیں ، کیا فائدہ تھیندئی ؟

مریں یا جیویں ، لوظ _ان برابر

مر گئ سڈیندیں ، کیا فائدہ تھیندئی ؟

اے بئ سبھاں سئیں ، _کتلے _گھدی وے

ہر ڈینہہ ٹلیندیں ، کیا فائدہ تھیندئی ؟

‏"طارق" دیاں عیداں تے محبوب میلے

ویلھے ونجیندیں ، کیا فائدہ تھیندئی ؟

‏(سئیں احمد خان طارق)

سرائیکی زبان دا ٻہوں وݙا شاعر ہے سرائیکی وسیب وچ کلچرݙہے۔ اتھوں دے ادب وچ ورتیے استعار تے تشبیہات ایندے آپنے ہن۔ پھوڳ ،لئی ،لاݨیں ،جال کرینہیہ،ݙیلھے،پیلھوں تے کانہہ وغیرہ نویکلیاں وسیبی سوکھڑیاں ہن۔جیندے اتے سرائیکی ادب تے ثقافت کوں پھوت چھکدی کھڑی ہے۔اج ا ساݙا سرائیکی وسیب تے انقلابی تے” صوفی ادب ”دا مرقع ہے۔ایویں ای سرائیکی ادب بھرواں نواں نکور رنگ وی رکھدے۔جتھاں سرائیکی ادب وچ پابند نظمیں دا اصول نشابر کھڑے اتھاہیں نویاں اصناف سخن وی سونہیا ں تھین۔ ”ہائیکو” ۔” سرائیکو” دے سوہنے روپ وچ ۔میݙے نزدیک۔ اساݙے سامنے ہے۔جاپانی صنف ”سانیٹ ”دا سوݨپ اپنی مثال آپ ہے۔۔فرید ساجد لغاری ،ݙاݙھی معتبر ”سانیٹ” لکھی ہے۔راقم الحروف وی ”سانیٹ”وچ طبع آزمائی کیتی۔ساریاں حقیقتاں اپنی جاہ تے ۔۔۔۔۔جیرھا سچ سرائیکی ݙوہڑے وچ بیان تھیندے او ݙوجھیں اصناف شاعری دے وچ جاہ کرے۔۔۔۔ممکن ای کائنی۔۔۔۔کافی وچ بیان تھیا تصوف سرائیکی وسیب ،سرائیکی ادب تے سرائیکی ثقافت کوں عروج بخشیا تے ایں پاروں اج سرائیکی زبان تے وسیب دنیا وچ پہلا خطہ ہے جتھاں امن دی علامت ”صوفی ازم”جیندا جاگدا کھڑے۔۔۔۔۔۔ساریاں ڳالھیں سچیاں ۔۔۔۔۔۔ پر ݙوہڑہ سرائیکی شاعری دی سدا بہار”صوفی صنف” ہے ۔ݙوہڑے وچ تصوف ،معرفت ،منطقی دلائل،انقلاب ،بغاوت،پیار،محبت ،وصل تے وچھوڑے دے موضوعات ملدن تے اصلاحی موضوعات وی ݙسکس تھیندن ۔احمد خاں طارق سرائیکی زبان وچ تخیل دا عضیم شاعر ۔۔۔۔۔عظیم مفکر ۔۔۔تے عظیم فلسفی ہے۔جیں بیٹ دی پسماندگی ،ارباب اقتدار دے بیٹ نال تھئے ظلم تے مترائی ما ء آلا سلوک نعرہ مار تے چیلنج کیتا۔احمد خاں طارق اپنے بیانیے”بیٹ” کوں ݙوہڑے دے ذریعے عالمی سطح تے سنجان ݙتی۔میں خود کوں ایں فیصلے تے حق بجانب سمجھداں جو”بیٹ”احمد خاں طارق تے مان کریسی کیوں جو طارق دی فکر ”بیٹ ”کوں امر کر چھوڑئیے۔احمد خاں طارق دے کلام وچ ”بیٹ دا رنگ نظردے۔بھاݨیں ۔سالھیں ۔مٹیاں ۔مہیں۔جھوک ۔سنݙھے ۔کٹیاں۔گھنݙیاں تے منجھیاں ”طارق ” دی فکر (وژن)کوں سنگھار ݙیندے۔۔۔۔۔۔۔!اج سئیں احمد خا ں طارق ۔میݙے وسیب دی سونہہ۔اساݙے درمیان کائنی پر طارق دی فکر (فلسفہ) طارق دی شاعری دا رنگ اپنے نویکلے روپ نال سنگریا پنگریا کھڑے ۔سرائیکی وسیب دا لاݙلا احمد خاں طارق تاریخ وچ الویندے کھڑے۔طارق دا سچ وسیب دا سانجھا سچ اے۔ایں سچ کوں اڳوتیں ٹورن سرائیکی شاعری دے ہر” پندھیڑو”دا اہر ہے ۔۔۔۔۔بھاݨیں بھان اتے سنج سالھیں مٹیاں تھین ا پٹیھیاں منظر ݙیکھ تباہی دے ،میہیں جھوک تو بھنیاں ترٹھیاں سنݙھے سنݙھ مکاݨاں ݙیون کٹیاں تھی کل کٹھیاں طارق تانگھ تگھیندی کوں گیاں ساڑ برھوں دیاں بٹھیاں سنگ سجڑیں جھوک آباد جو ہئی گھر مٹیاں دے گھبکار ہنچار چوفیروں منجھیاں دے ڳل گھنݙیاں دے گھݨکار ہن بھاڳ سہاڳ دی حد نہ ہئی تے ݙند ݙند تو مسکار ہن طارق ویلھے خوشیاں دے پر ݙینہہ سارے ݙو چار ہناحمد خاں طارق جتھاں خوابیں دی شادی دے اولے اپنی مراد پاون دا اہر کریندے اتھاہیں ایں دوران سوہݨیں میراثیں کوں داد وی ݙیندے ۔تاں جو وسیب دی ایہا راند رسی رہے:میݙے خوابیں دی شادی ہئی نظارا ہا نوھیں آیا وݙے سوہݨیں میراثی ہن تماشا ہا نوھیں آیامطلوب دے وچھوڑے دا ݙکھ طارق دی زبانی سݨو !تسڑی کوں تس تایا جݙاں ساون کوں پارت ݙے ݙتی رو رو کے کجلا پا گھدا اکھیاں کوں محنت ݙے ݙتی احمد خاں طارق دا عنوان۔ اساݙا عنوان اے ۔ایں عنوان اساکوں حیاتی گزارن دا ݙا سکھایا ۔تے ایہ عنوان ”تحریک”تے ”تحرک” دا ناں ہے۔ طارق دی فکر ۔طارق دا خیال تے طارق دا سنیہا ”وسیب دا سانجھا بیانیہ ہے”

کلام دے مجموعے

گھروں درتانڑے
طارق دے دوہڑے
متاں مال ولے
میکوں سی لگدے
ہتھ جوڑی جُل
بیٹ دی خوشبو
عمراں دا پوہریا
سسی
میں کیا آکھاں

کتاباں

ݙوہڑے
متاں مال ولے
میکوں سی لگدے
ہتھ جوڑی ڄُل
بیٹ دی خوشبو
چند مشہوردوہڑے

نمونہ کلام

(۱) اے پاڳل دل! بے ہوش نہ تھی، ذرا آپ کوں جھل ، کل آ ویسی

کل سجھ دا وعدہ کر ڳئے چن ، من کہیں دی ڳل ، کل آ ویسی

شالا خیر ہووِس ، تھیسی خیر دا ݙینہہ ،بہسوں رست مل ، کل آ ویسی

اجاں اج تاں طارق ویندا پئے کل لہسی کل ، کل آ ویسی

(۲) تیݙی چھاں تے پلدے پئے ہاسے کر پاسہ ڳئیں چن دُھپ کیتی

بس لکدا چھپدا دیکھ تیکوں میݙا سیت وہ ڳئے لک چھپ کیتی

چن چاندڑیاں چٹیاں ݙد ھ راتیں ڳئیں قہر دیاں کالیاں گھپ کیتی

ادھ بزم دے طارق بہن والے اج بیٹھوں چنڈ ءِ چ چپ کیتی

(۳) میکوں قول نہ ݙے نہ وعدہ کر ،ایہ پلنانئیں ،میں ڳل ونجڑیں

تئیں باجھوں راول روہی وچ روح رلنا نئیں، میں ڳل ونجڑیں

سن ڳھنسیں موئی دا، پر تیݙا ہاں ہلنا نئیں ، میں ڳل ونجڑیں

بس طارق ونجن نی ݙیندی میں تئیں ولنا نئیں ، میں ڳل ونجڑیں

(٤) نہ ساہ مکدے نہ سِک مکدی پئے موتی رُلدن خاک اُتے

میکوں اپنے حال ملال نہیں جگ کھلدے حال ہلاک اُتے

کیں حال دعادے ہتھ چاواں کیویں مرہم لاواں چاک اتے

ہتھ دوہیں طارق رُجھ ڳئے ہن،ہک طاق اتے بیا ڈھاک اتے

(۵) گھن گھن کشکول ہے ڳل توڑیں تیݙے ناں دی خان خریت ملی

ملیے خیر دے چھالے پیریں کوں اُتے ہاں کوں ہجر دی چھیت ملی

تیکوں ڈھول غلاب دے باغ ڈھیہے میکوں لئی لانے دی کھیت ملی

بس طارق ݙو بھائیوال ہاسے،تیکوں کیچ ملیا، میکوں ریت ملی

ݙوہڑہ

آۓ ہاوے کول فقیریں دے،گھر تھگڑے چھنڈک وچھاۓ ہم، حال سݨاۓ ہم ..

کھول کے پٹیاں انگلیاں توں ، کپ ݙاتریاں دے ڈکھلاۓ ہم . حال سُݨائے ہم۔۔

تیݙے مٗنہہ دو تک تک بوچھنڑ دے ، رو پاڑے پاند پساۓ ہم .حال سݨاۓ ہم ..

میݙا مٗنہہ ہا طارق جھولی و چ ، بھوئیں لیکے مار مٹاۓ ہم، حال سݨاۓ ہم ..!

سٸییں احمد حان طارق

تھی ویسوں بدنام ڑی پاڳل

روندئیں نہ کر شام ڑی پاڳل

تھی ویسوں بدنام ڑی پاڳل

قسمت دے وچ وٹ وی ہوندن

سینے دے وچ پھٹ وی ہوندن

ہر کوئی روندے چپ کر روندے

تیݙے_ھن کہرام ڑی پاڳل

تھی ویسوں بدنام ڑی پاڳل

شالا جیوے جگ پردیسی

مر ڳیوں کون دعائیں ݙیسی

کہیں دے کارنڑ_جیندی رہ ونج

بھلی کریسی رام ڑی پاڳل

تھی ویسوں بدنام ڑی پاڳل

پاڳل کوں کیا ݙکھ تے غم دی

شان شرم تے بھیم بھرم دی

پاڳل تاں بس پاڳل ہوندن

پاڳل دے کیا دام ڑی پاڳل

تھی ویسوں بدنام ڑی پاڳل

کیا تھیا جیکر رولے آ ڳۓ

ڳھولیۓ جھکھڑ جھولے آ ڳۓ

نہ ݙکھ درد آزار ہمیشہ

نہ سکھ چین مدام ڑی پاڳل

تھی ویسوں بدنام ڑی پاڳل

"طارق" صبروں بھانگیں ہوندن

بھاگ بھریے ہوۓ مانگیں ہوندن

ہار سمجھ کے ڳل وچ پا نہ

مونجھ مکانڑ متام ڑی پاڳل

تھی ویسوں بدنام ڑی پاڳل