ابو العاص بن ربیع

ناں لقیط، کنیت ابو العاص، ام المومنین حضرت خدیجہ کے بھݨینجے ہن۔ صحابی تے دامادِ رسول اللہ ﷺ ہن. انہاں دے والد علی بن العاص ہن۔ آنحضرتؐ دی بعثت تے ایہ ایمان نہ گھن آئے بلکہ غزوہ بدر وچ مشرکین دی طرفوں مسلماناں دے خلاف لڑے ۔

نسب

ابو العاص لقيط بن الربيع بن عبد العزىٰ بن عبد شمس بن عبد مناف بن قصی بن كلاب بن مرہ بن كعب بن لؤی بن غالب بن فہر بن مالك بن النضر بن كنانہ، العبشمی القرشي الكنانی.

حالات زندگی

ابو العاص بن ربیع سیدہ زینبؑ بنت محمدؐ دے خاوند ہن۔ جنہاں توں انہاں دا ہک فرزند جنہاں دا ناں علی ہئی تے ہک لڑکی جنہاں دا ناں امامہ ہئی، پیدا تھئے۔ زمانہ جاہلیت وچ انہاں دا بہت وݙا کاروبار ہئی۔ حضرت فاطمہؑ زہراء نے حضرت علی مرتضیٰ کوں وصیت کیتی ہئی کہ میݙی وفات دے بعد آپ حضرت امامہ بنت ابو العاص نال نکاح کر گھنݨاں۔ چنانچہ حضرت علی نے حضرت سیدہ فاطمہ دی وصیت تے عمل کیتا۔

اعلانِ نبوت توں قبل حضرت خدیجہ دی فرمائش تے حضرت محمد ﷺ نے اپݨی وݙی دھی حضرت زینبؑ دا نکاح انہاں دے خالہ زاد بھائی ابو العاص بن ربیع نال کر ݙتا۔ ابو العاص حضرت بی بی خدیجہ دی بھیݨ حضرت ہالہ بنت خویلد دے پتر ہن۔ حضرت زینبؑ تاں مسلمان تھی گئے ہن مگر ابو العاص شرک و کفر تے اڑا ریہا۔ رمضان 2ھ وچ جݙݨ ابو العاص جنگِ بدر توں گرفتار تھی کے مدینہ آئے اس وقت تک حضرت زینبؑ، مسلمان دی حیثیت نال مکہ مکرمہ ہی وچ مقیم ہن۔ حضرت ابوالعاص نے بعد وچ اسلام قبول کر گھدا.

10ھ وچ حضرت علی دی سرکردگی وچ یمن ونجݨ والے سریہ وچ شریک تھئے۔ یمن توں واپسی تے حضرت علی نے انہاں کوں اس علاقہ دا عامل بݨا ݙتا۔ آپ دی وفات ماہِ ذوالحجہ 12ھ مطابق ماہِ فروری 634ء وچ مدینہ منورہ وچ تھئی۔